Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski /spraw./, Sędzia WSA Andrzej Cisek, Asesor WSA Olga Białek, Protokolant Katarzyna Grott, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi K. B. na postanowienie Wojewody D. z dnia 15 marca 2006 r. Nr [...] w przedmiocie pozytywnej oceny prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej postanawia odrzucić skargę.
Postanowieniem z dnia 15 marca 2006 r. Nr [...] Wojewoda D. na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej /Dz. U. Nr 169, poz. 1418/ oraz art. 123 kpa, po wszczęciu na wniosek K. B. postępowania w sprawie wydania decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez P. R. - ojca wnioskodawczyni nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej postanowił:
I. dokonać pozytywnej oceny spełnienia przez wniosek wymogów, o których mowa w art. 2, art. 3 oraz art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r.;
II. na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. wezwać K. B. do wskazania jednej wybranej formy realizacji prawa do rekompensaty spośród określonych w art. 13 ust. 1 ustawy;
III. w przypadku wyboru świadczenia pieniężnego realizowanego w formie przelewu, wezwał wnioskodawczynię do wskazania rachunku bankowego;
IV. na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. wezwał K. B. do dołączenia do wniosku o wydanie decyzji operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego, w którym zostanie określona wartość nieruchomości nadanej na własność B. R. aktem nadania z dnia 13 listopada 1965 r., Nr [...], położonej w T. M. o powierzchni 6,25 ha w granicach działek nr 33, 45, 124, 395 z zabudowaniami.
Organ pouczył skarżącą, że na postanowienie to nie przysługuje zażalenie, jednakże strona może wnieść na nie skargę do sądu administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jego doręczenia.
Pani K. B. w powyższym terminie wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu zarzucając bezpodstawne ustalenie zrealizowania częściowo prawa do rekompensaty, oparcie się na bezprawnej decyzji o wykonaniu aktu nadania z 1969 r., a także pominięcie faktu, że jej ojciec był osadnikiem wojskowym.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda D. wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm./ kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt. 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, a także inne akty i bezczynność organów, wymienione w dalszych punktach tegoż art. 3 § 2 ustawy.
Skarżone postanowienie wydane przez Wojewodę D. na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej /Dz. U. Nr 169, poz. 1418/ nie jest zaskarżalne zażaleniem, nie kończy postępowania, ani nie rozstrzyga sprawy co do istoty. Zgodnie z tym przepisem wojewoda bowiem po wszczęciu postępowania dokonuje oceny spełnienia wymogów, o których mowa w art. 2, art. 3 i art. 5 ust. 1 i 2 ustawy. Ta pozytywna ocena następuje w drodze postanowienia /podkr. Sądu/. Przedmiotowe wymogi dotyczą: