Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K., C. M., J. C., R. B. i D. D. na uchwałę Rady Miejskiej w L. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie udzielenia odpowiedzi na skargę postanawia odrzucić skargę.
Skarga jest niedopuszczalna.
Przedmiotem skargi wniesionej w rozpatrywanej sprawie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu jest uchwała Rady Miejskiej w L. z dnia [...] Nr [...], która została podjęta na podstawie art. 229 pkt 3 k.p.a. Uchwałą tą organ nie uwzględnił skargi J. K. dotyczącej zaniedbań w wykonywaniu zadań przez Prezydenta Miasta L. w sprawie odstąpienia od sporządzenia planu dla terenu górniczego, w granicach terenu chronionego.
Zaskarżona do sądu administracyjnego uchwała podjęta została w trybie postępowania skargowego uregulowanego w dziale VIII kodeksu postępowania administracyjnego, zatytułowanym "Skargi i wnioski". Przedmiotem takiej skargi, po myśli art. 227 k.p.a., może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonania zadań przez właściwe ograny albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub słusznych interesów obywateli, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.
Zgodnie z art. 228 k.p.a. tzw. "skargę powszechną" składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia. Zasadą jest, że organem właściwym do rozpatrzenia i załatwienia takiej skargi jest organ wyższego stopnia lub organ sprawujący bezpośredni nadzór. Natomiast do rozpatrzenia skargi dotyczącej zadań lub działalności prezydenta miasta, stosownie do art. 229 pkt 3 k.p.a., organem właściwym jest rada gminy.
Załatwienie skargi następuje na podstawie art. 238 § 1 k.p.a. poprzez zawiadomienie o załatwieniu skargi, które stanowi prawną formę działania organu administracji. Zawiadomienia takie zawiera informacje o czynnościach wewnętrznych organu załatwiającego skargę i ich rezultatach.
Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty lub czynności wymienione w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Tak określony katalog aktów lub czynności organów administracji, mogących być zaskarżone do sądu administracyjnego, wyklucza jednakże możliwość dokonywania kontroli przez ten sąd skarg powszechnych składanych w trybie art. 227 k.p.a. Zatem zawiadomienie o załatwieniu skargi w trybie postępowania skargowego wyrażone w formie nawet uchwały przez radę gminy nie daje podstaw do złożenia skargi na taką uchwałę do sądu administracyjnego w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r.142.1591 ze zm.) albowiem nie mieści się ona w tak szeroko określonej kognicji tego sądu a umieszczonej w zapisach wskazanego powyżej art. 3 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W doktrynie prezentowane jest podobne stanowisko, iż zawiadomienie o załatwieniu skargi nie daje podstaw do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na jego niezgodność z prawem. Ta kategoria czynności różnego rodzaju organów państwowych i organizacji społecznych nie mieści się w wyliczeniu aktów zaskarżalnych do sądu administracyjnego (zob. B. Adamiak, J. Borkowski, Komentarzu do Kodeksu postępowania administracyjnego, wyd. 8, Warszawa 2006, s. 856).
W wyroku NSA z 11 lutego 2002 r. (sygn. akt II SA/Wr 3121/01, nie publikowany) stwierdzono, że sąd administracyjny "nie jest właściwy do rozpoznawania skarg powszechnych w rozumieniu Działu VIII k.p.a., a więc skarg związanych z krytyką należytego wykonywania zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników (art. 227 k.p.a.)". Nadal aktualny będzie również pogląd wyrażony w uzasadnieniu postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 lipca 1983 r. (sygn. akt II SA 983/83; ONSA 1983 Nr 2 poz. 57 str. 90), iż "zawiadomienie może być kwestionowane jedynie nową skargą, która ma za przedmiot w rozumieniu art. 227 k.p.a. właściwość organu do załatwienia skargi, wskazanie sposobu jej załatwienia oraz uzasadnienie faktyczne i prawne, jeżeli było zamieszczone w zawiadomieniu".
Dotąd powiedziane prowadzi do wniosku, iż wniesiona skarga jest niedopuszczalna i jako taka na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, podlegała odrzuceniu.
Z tych powodów orzeczono jak w sentencji postanowienia.