Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz, Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski, Asesor WSA Olga Białek /sprawozdawca/, Protokolant apl. radc. Agnieszka Karpf, po rozpoznaniu w dniu 28 września 2006 r. przy udziale - na rozprawie sprawy ze skargi Gminy W. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody D. z dnia 30 marca 2006 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności § 2 pkt 3, § 8 ust. 2, § 12 ust. 5 i ust. 6 zd. drugie, § 13 ust. 3, § 15 ust. 1 , § ust. 4 zd. drugie, § 23, § 24 ust. 3, § 26 ust. 2, § 27 ust. 4, § 28, § 29 ust. 2, § 32 ust. 2, § 34, § 41 ust. 2, § 44 i § 49 uchwały Rady Miejskiej w W., nr XLIII/286/06 z dnia 27 lutego 2006 r. w sprawie regulaminu dostarczania i odprowadzania ścieków na terenie Gminy W. postanawia odrzucić skargę.
Rada Miejska w W. w dniu 27 lutego 2006 r. podjęła uchwałę Nr XLIII/286/06 w sprawie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie Gminy W.
Wojewoda D. w wyniku postępowania nadzorczego, o którym mowa w art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm./, rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 30 marca 2006 r., nr [...], stwierdził nieważność § 2 pkt 3, § 8 ust. 2, §12 ust. 5 i ust. 6 zd. drugie, § 13 ust. 3, § 15 ust. 1, § 22 ust. 4 zd. drugie, § 23, § 24 ust. 3, § 26 ust. 2, § 27 ust. 4, § 28, §29 ust. 2, § 32 ust. 2, § 34, § 41 ust. 2, § 44 i § 49 wskazanej wyżej uchwały.
Na powyższe rozstrzygnięcie nadzorcze skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego złożył pełnomocnik Gminy W. wnosząc o jego uchylenie w całości jako niezgodnego z prawem.
W związku z wyznaczeniem rozprawy na dzień 28 września 2006 r. - o czym strona skarżąca została powiadomiona w dniu 24 sierpnia 2006 r. - Wojewódzki Sąd Administracyjny pismem z dnia 21 września 2006 r. wezwał pełnomocnika strony skarżącej o doręczenie w terminie 3 dni uchwały, stanowiącej - zgodnie z art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - podstawę do wniesienia opisanej wyżej skargi.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie, pełnomocnik strony skarżącej, w piśmie procesowym z dnia 22 września 2006 r. poinformował, że dotychczas uchwała taka nie została podjęta, a najbliższa planowana sesja na której mogłaby być podjęta, wyznaczona została po terminie rozprawy /29 września 2006 r./. Zauważył również, że wyznaczenie 3 dniowego terminu dla nadesłania uchwały jest nietrafne, gdyż brak podjętej uchwały stanowi brak formalny skargi, na uzupełnienie którego wyznacza się termin siedmiu dni pod rygorem skutków prawnych. Z tych względów wniósł o odroczenie terminu rozprawy. Na posiedzeniu w dniu 28 września 2006 r. Sąd postanowił nie uwzględnić wniosku skarżącego o odroczenie rozprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.
Zgodnie z przepisem art. 98 ust. 1 ustawy z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, rozstrzygnięcia organu nadzorczego dotyczące gminy podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego z powodu niezgodności z prawem w terminie 30 dni od dnia ich doręczenia. Po myśli art. 98 ust. 3 zdanie drugie podstawą do wniesienia skargi jest uchwała lub zarządzenie organu, który podjął uchwałę lub zarządzenie albo którego dotyczy rozstrzygnięcie nadzorcze.
Przywołany przepis od dawna nasuwa wątpliwości interpretacyjne co do znaczenia prawnego uchwały lub zarządzenia, które stanowi podstawę do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na rozstrzygnięcie nadzorcze. Problem ten podejmowany był w orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego, które wykształciło również taki kierunek wykładni, według której właściwe odczytanie znaczenia prawnego omawianej uchwały możliwe jest jedynie w kontekście norm ustawy samorządowej, kształtujących ustrój samorządu. Celem omawianego przepisu jest bowiem zapewnienie takiego stanu rzeczy, w którym przed wniesieniem skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze, organ gminy, którego akt został unieważniony podejmie wewnętrzne rozstrzygnięcie, iż nie zgadza się z rozstrzygnięciem nadzorczym i należy wnieść skargę do sądu administracyjnego /tak Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 30 listopada 2005 r., II OSK 290/05/. Taka uchwała stanowi zatem upoważnienie do działania przez podejmowanie czynności prawnych zmierzających do uchylenia lub pozbawienia znaczenia prawnego rozstrzygnięcia nadzorczego, nie stanowi zaś elementu skargi. Sąd Najwyższy podkreślał również, że omawiana uchwała jest przesłanką prawnomaterialną składanej skargi i jako zdarzenie odrębne od samego aktu wniesienia skargi /zarówno w ujęciu czynnościowym jak i funkcjonalnym/ nie może być traktowana jako jej brak formalny /por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 lipca 1994 r., III ARN 42/94, OSNP 1994, Nr 9, poz. 138; postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 października 1994 r., III ARN 53/94; OSNP 1994, Nr 12, poz. 186/. Tym samym uznano, że wskazana uchwała, jest aktem wewnętrznym wobec podmiotu składającego skargę, nie stanowi zaś elementu wymagań odnoszących się do formy lub treści skargi. Na gruncie przedstawionych poglądów i wykładni celowościowej wskazanego przepisu prezentowane jest też stanowisko, że skoro art. 98 ust. 3 przywołanej ustawy nie określa terminu do podjęcia omawianej uchwały, oznacza to, że skarga gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze nie może być odrzucona z tego powodu, że uchwała taka podjęta została po wniesieniu skargi do sądu. Stanowisko takie oraz prezentowane wyżej poglądu co do charakteru prawnego omawianej uchwały, zdaniem składu orzekającego w niniejszej sprawie należy podzielić. W konsekwencji zatem - wobec przesłania do Sądu przez Gminę W. skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody bez jednoczesnego dołączenia uchwały Rady Gminy o jej zaskarżeniu - Sąd nie mógł uznać tego za brak formalny skargi i nie mógł wezwać do jego uzupełnienia, w terminie 7 dni, pod rygorem jej odrzucenia.