Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący : Sędzia WSA Anna Siedlecka po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na bezczynność Wojewody D. postanawia: odrzucić skargę. Dnia 20 lipca 2006 r.
M. K. pismem z dnia 9 maja 2006 r. wniósł skargę na działanie i bezczynność Wojewody D. "w sprawie wad i naruszenia prawa", podczas prac przy opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Województwa D. nr [...] z dnia [...]. Uchwały Rady Gminy J. S. nr [...] z dnia [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy J. S. W uzasadnieniu skargi M. K., wykazując szereg nieprawidłowości w postępowaniu planistycznym organów gminy, zarzucił przede wszystkim Wojewodzie D. zaniechanie (bezczynność) w załatwieniu jego pism (nazwanych skargami) z dnia 28 grudnia 2005 r. i z dnia 16 marca 2006 r. opisujących nieprawidłowości w sporządzaniu projektu planu. Wobec powyższego skarżący wniósł o unieważnienie wymienionej uchwały Rady Gminy J. S. W piśmie wyjaśniającym z dnia 28 czerwca 2006 r., skierowanym do Sądu, jako odpowiedź na zarządzenie przewodniczącego Wydziału II - skarżący precyzuje, że jego skarga dotyczy bezczynności organu administracji publicznej, tj. Wojewody D.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda D. wniósł o jej odrzucenie oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Zdaniem Wojewody, przedmiotowa skarga jest bezpodstawna, nie można bowiem zgodzić się z trybem kwestionowania działań Wojewody jako organu nadzoru nad samorządem terytorialnym poprzez wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Skarga nie spełnia wymogów określonych w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W świetle wyroku NSA z dnia 29. 06. 2005 r. (II GSK 96/2005 r. - ONSA/WSA 2006/1, poz. 4 ), do istoty aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 4 ustawy należy to, że w sposób prawnie wiążący wpływają one na sytuację prawną określonego podmiotu prawa bądź przez to, że wywołują określony skutek prawny, jaki obowiązujące prawo wiąże z danym aktem lub czynnością ponadto akt lub czynność muszą bezpośrednio dotyczyć uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa dla uczestników postępowania. Brak tego rodzaju skutków działań Wojewody, podjętych w toku postępowania nadzorczego prowadzonego w stosunku
Sygn. akt: II SA/Wr 389/06
3 do uchwały Rady Gminy J. S., dla skarżącego, jest oczywisty. Wobec powyższego skarga jest bezprzedmiotowa i powinna być odrzucona.
Jednocześnie Wojewoda informuje, że na skutek powzięcia nowych, nie znanych wcześniej informacji, organ nadzoru wszczął w dniu 11 kwietnia 2006 r. postępowanie nadzorcze mające wyjaśnić okoliczności zawarcia w projekcie przedmiotowej uchwały zapisu § 18 ust. 5. Wynik postępowania wykazał nieprawidłowości w zakresie trybu podjęcia wskazanego paragrafu 18 ust. 5, stąd też Wojewoda wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, wnosząc o stwierdzenie nieważności § 18 ust. 5 powołanej uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie podlega uwzględnieniu.
Kontrola działalności administracji publicznej sprawowana przez sądy administracyjne obejmuje między innymi orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Oznacza to, że w przypadku skargi na bezczynność organu przedmiotem sądowej kontroli nie jest określony akt lub czynność organu administracji publicznej, lecz ich brak w sytuacji, gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie. Chodzi tutaj o brak takich działań organu, które dotyczą obowiązku wydania w konkretnej sprawie indywidualnej: decyzji administracyjnej, postanowienia w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także rozstrzygające sprawę co do istoty oraz postanowienia w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie( pkt 1-3 § 2 art. 3). Ponadto, stosownie do pkt 4 § 2 art. 3 ustawy, skarżyć do sądu administracyjnego można również bezczynność w przypadku innych - niż określone w pkt 1 -3 - aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków określonego podmiotu wynikających z przepisów prawa. Wskazany katalog skarg na bezczynność organu jest zamknięty.
W rozpoznawanej sprawie skarżący skarży bezczynność Wojewody D., polegającą na zaniechaniu w postępowaniu nadzorczym "unieważnienia uchwały Rady Gminy J. S. z dnia [...] Nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego
Sygn. akt: II SA/Wr 389/06
4 planu zagospodarowania przestrzennego gminy". Tego rodzaju skarga na "bezczynność" Wojewody w nie wydaniu rozstrzygnięcia nadzorczego o stwierdzeniu nieważności uchwały i opublikowaniu wskazanego aktu jako nie naruszającego prawa, nie mieści się w kategorii skarg określonych w art. 3 § 2 pkt 8 powołanej ustawy, ani też żaden przepis szczególny nie przewiduje właściwości sądu administracyjnego w takiej sytuacji.
W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, że niedopuszczalna jest skarga osoby fizycznej na działania (bezczynność) Wojewody podejmowane w postępowaniu nadzorczym w stosunku do określonych aktów organów jednostek samorządu terytorialnego (j.s.t.). Dodać jedynie wypada, że postępowanie nadzorcze w stosunku do określonych aktów wydawanych przez organy j.s.t. podejmowane jest z urzędu, i nie może uczestniczyć w tym postępowaniu żaden inny podmiot niż jednostka samorządu terytorialnego, której akt jest badany.
Mając powyższe na uwadze, Sąd działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.