Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. P. na pismo Prezydenta Miasta L. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zapłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości wskutek skargi kasacyjnej skarżącego od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2009r. w sprawie o sygn. akt II SA/Wr 422/08 postanawia: odrzucić skargę kasacyjną
U z a s a d n i e n i e:
Postanowieniem z dnia 26 stycznia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę H. P. na pismo Prezydenta Miasta L. z [...] Nr G. II. [...] w przedmiocie zapłaty wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z nieruchomości, jednocześnie oddalając złożony przez skarżącego wniosek o przyznanie prawa pomocy wobec oczywistej bezzasadności skargi.
Powyższe postanowienie zostało doręczone skarżącemu w dniu 19 lutego 2009r. ze stosownym pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia od niego skargi kasacyjnej w zakresie pkt II tego postanowienia tj. odrzucenia skargi, oraz zażalenia w zakresie pkt I tegoż postanowienia, w którym Sąd nie uwzględnił wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W dniu 24 lutego 2009r. skarżący nadał w urzędzie pocztowym pismo przez siebie sporządzone nazwane "zażalenie" określając, że jest to zażalenie na postanowienie tut. Sądu z dnia 26 stycznia 2009r. w którym wskazał, że zaskarża odrzucenie skargi i wnosi o uchylenie tego postanowienia bowiem to organ za pośrednictwem którego została złożona skarga w niniejszej sprawie nie przekazał jej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna podlegała odrzuceniu.
Ustawodawca regulując w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a-instytucję skargi kasacyjnej uzależnił skuteczność jej wniesienia od szeregu przesłanek, których niespełnienie powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej. Zgodnie z art. 178 p.p.s.a sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Przyczyny niedopuszczalności skargi kasacyjnej mogą mieć charakter podmiotowy, bądź przedmiotowy. Niedopuszczalność w sensie w podmiotowym ma miejsce wówczas, gdy skarga została wniesiona przez nieuprawniony podmiot czy też podmiot nie wymieniony w art. 175 p.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem skarga kasacyjna co do zasady powinna być sporządzona przez adwokata, radcę prawnego (art. 175 §1 p.p.s.a.). Jednakże przepisu tego nie stosuje się gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowanego nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem ponadto gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich (art. 175 §2p.p.s.a.). Dodatkowo w sprawach obowiązków podatkowych, skarga kasacyjna może być sporządzona przez doradcę podatkowego, a w sprawach własności przemysłowej przez rzecznika patentowego (art. 175 §3 p.p.s.a.).
W niniejszej sprawie Sąd prawidłowo pouczył skarżącego o terminie i sposobie wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego postanowienia o odrzuceniu skargi. Natomiast skarżący sam sporządził i wniósł do Sądu w ustawowym terminie pismo nazwane "zażalenie na postanowienie z dnia 26 stycznia 2009r.", które w ocenie Sądu jest skargą kasacyjną. Skarżący nie należy do podmiotów wymienionych w art. 175 p.p.s.a. Na marginesie należy wskazać, że z treści powyższego pisma, w żaden sposób nie wynika, że skarżący kwestionował rozstrzygnięcie zawarte w pkt I tegoż postanowienia z dnia 26 stycznia 2009r.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 178 p.p.s.a., w związku z art. 175 p.p.s.a odrzucił skargę kasacyjną jako niedopuszczalną.