Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II wniosku Gminy Miasto O. o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty O. z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] w sprawie ze skargi Gminy Miasto O. na postanowienie Wojewody D. z dnia [...] listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji.
W skardze na postanowienie Wojewody D. z dnia [...] XI 2020 r. (nr [...]) w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania Gmina Miasto O. (dalej: skarżący, strona skarżąca) wniosła o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty O. z dnia [...] XI 2019 r. (nr [...]).
W uzasadnieniu wniosku wskazano na możliwość wyrządzenia niepowetowanej szkody. Strona skarżąca podniosła, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu pozwoli na rozpoznanie skargi bez uszczerbku majątkowego po stronie skarżącego, a ponadto wykonanie decyzji prowadziłoby do nieuzasadnionych i nieodwracalnych konsekwencji. Ponadto według strony skarżącej wydanie pozwolenia na budowę bez uwzględnienia argumentów podnoszonych przez zarządcę drogi, może wpłynąć w sposób nieodwracalny na sposób użytkowania tej drogi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 VIII 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, dalej: p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Rozpatrując wniosek strony w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd związany jest zamkniętym katalogiem dwóch przesłanek pozytywnych, którymi są niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Przesłanki te mogą zaistnieć łącznie lub oddzielnie. Omawiany przepis nie nakłada przy tym na stronę obowiązku udowodnienia wyżej wskazanych przesłanek. Wnioskodawca musi jednakże uprawdopodobnić ich zaistnienie. Celem instytucji wstrzymania wykonania decyzji jest ukształtowanie stosunków do czasu prawomocnego rozpoznania skargi, w zakresie zapobieżenia znacznej szkodzie lub trudnym do odwrócenia skutkom.
Instytucja wstrzymania wykonania ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Przyjmuje się, że "znaczna szkoda" to taka, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Natomiast trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, a powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. postanowienie NSA z 8 VIII 2014 r. sygn. akt II OZ 752/14 - publ. CBOSA).
W realiach niniejszej sprawy wskazać należy, że strona skarżąca przywołała bardzo lakoniczną argumentację, która miałaby wspierać jej wniosek. Twierdzenia zawarte w rozpatrywanym wniosku dotyczące możliwości wyrządzenia stronie niepowetowanej szkody nie zostały poparte konkretnymi okolicznościami, które pozwalałyby na przyjęcie, że wstrzymanie aktu jest zasadne. Z kolei hipotetyczne tylko wskazanie, że wydanie pozwolenia na budowę może nieodwracalnie wpłynąć na sposób użytkowania drogi nie stanowi okoliczności uzasadniającej w ocenie Sądu wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Wskazać bowiem należy, że nawet potencjalne zwiększenie natężenia ruchu nie wskazuje na realne prawdopodobieństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Normalne następstwa procesu inwestycyjnego, postrzegane przez podmioty zainteresowane jako negatywne czy uciążliwe, nie są objęte dyspozycją art. 61 § 3 p.p.s.a. Warto również dodać, że wstrzymanie wykonania decyzji zatwierdzającej projekt budowlany oraz udzielającej pozwolenia na budowę należy traktować w sposób wyjątkowy. Oceniając okoliczności powołane we wniosku o wstrzymanie wykonania takiej decyzji pamiętać należy o tym, jakie konsekwencje takie wstrzymanie będzie miało dla inwestora. Specjalny charakter wstrzymania wykonania tej decyzji został podkreślony przez ustawodawcę w przepisie art. 35a) ustawy z dnia 7 VII 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.), w którym wskazano, że w przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję o pozwoleniu na budowę wstrzymanie wykonania tej decyzji na wniosek skarżącego sąd może uzależnić od złożenia przez skarżącego kaucji na zabezpieczenie roszczeń inwestora z powodu wstrzymania wykonania decyzji. W przypadku uznania skargi za słuszną w całości lub w części kaucja podlega zwrotowi. W przypadku oddalenia skargi kaucję przeznacza się na zaspokojenie roszczeń inwestora. Mimo że w niniejszej sprawie nie został zastosowany wspomniany przepis, to już sama możliwość uzależnienia wstrzymania wykonania decyzji od złożenia kaucji na zabezpieczenie roszczeń inwestora potwierdza, że sąd rozpoznający wniosek musi ostrożnie wyważyć sprzeczne interesy inwestora i pozostałych stron postępowania.
Mając na uwadze powyższe, Sąd stwierdził, że strona skarżąca nie uprawdopodobniła, że zachodzą okoliczności wskazujące na ryzyko powstania znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków.
W tym stanie rzeczy, Sąd działając na podstawie art. 61 § 3 p.p.s.a. postanowił odmówić wstrzymania wykonania decyzji.