Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 16 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II zażalenia S. J. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 9 lutego 2015 r., sygn. akt II SA/Wr 580/13 o odrzuceniu zażalenia w sprawie ze skargi S. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia 29 maja 2013 r. Nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy postanawia: odrzucić zażalenie.
Zarządzeniem z dnia 2 października 2013 r. referendarz sądowy pozostawił bez rozpoznania wniosek skarżącej o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia z wpisu sądowego od skargi albowiem pomimo wezwania skarżącej do złożenia wniosku na urzędowym formularzu (odpowiedni formularz został jej doręczony) skarżąca odmówiła wykonania tego obowiązku. W związku z tym, że skarżąca wraz ze sprzeciwem wniesionym od ww. zarządzenia nie złożyła wniosku w wymaganej formie, postanowieniem z dnia 4 listopada 2013 r. Sąd pozostawił jej wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając zażalenie skarżącej na ww. orzeczenie uznał rozstrzygnięcie tut. Sądu za prawidłowe (postanowienie z dnia 10 grudnia 2013 r., sygn. akt II OZ 1156/13).
Z kolei postanowieniem z dnia 21 stycznia 2014 r. (II OZ 2/14) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżącej na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II z dnia 9 sierpnia 2013 r. w zakresie wezwania do uiszczenia wpisu sądowego.
W odpowiedzi na ponowne wezwanie Sądu o uiszczenie wpisu sądowego od skargi w wysokości 500 zł w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi (doręczone skarżącej w dniu 28 lutego 2014 r.), skarżąca pismem z dnia 23 lutego 2014 r. wystąpiła kolejny raz o zwolnienie jej z tej opłaty.
W tych okolicznościach sprawy, postanowieniem z dnia 10 marca 2014 r. Sąd postanowił odrzucić skargę. Wobec niespełnienia wymogów przewidzianych w treści art. 175 p.p.s.a. Sąd postanowieniem z dnia 13 maja 2014 r. odrzucił osobiście sporządzoną przez skarżącą skargę kasacyjną, a następnie z tych samych powodów postanowieniem z dnia 13 czerwca 2014 r. odrzucił wywiedzione od tego postanowienia zażalenie.
Wobec złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy w postaci zwolnienia od uiszczania wpisu sądowego od zażalenia na postanowienie z dnia 13 czerwca 2014r., zarządzeniem z dnia 25 lipca 2014 r. referendarz sądowy wezwał skarżącą do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu (stosowny formularz wniosku został jej ponownie doręczony). Referendarz w zarządzeniu precyzyjnie wyjaśnił podstawę tego obowiązku i wskazał, że konsekwencją odmowy wykonania ww. obowiązku będzie pozostawienie wniosku o zwolnienie z wpisu sądowego w aktach sprawy bez rozpoznania, a w dalszej kolejności odrzuceniu podlegać będzie zażalenie.
Skarżąca w piśmie z dnia 5 sierpnia 2014 r. oświadczyła, że "Jestem bardzo chora, leżę w łóżku dlatego też wypełnienie i dostarczenie żądanych zaświadczeń i dokumentów na obecną chwilę jest dla mnie niemożliwe do wykonania".
Zarządzeniem z dnia 14 sierpnia 2014 r. referendarz sądowy pozostawił bez rozpoznania wniosek skarżącej o przyznanie jej prawa pomocy w zakresie zwolnienia z wpisu sądowego od zażalenia albowiem pomimo wezwania do złożenia wniosku na urzędowym formularzu skarżąca odmówiła wykonania tego obowiązku.
W związku z tym, że skarżąca wraz z zażaleniem wniesionym od ww. zarządzenia nie złożyła nadal wniosku w wymaganej formie postanowieniem z dnia 24 września 2014 r. Sąd pozostawił jej wniosek o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania. Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając zażalenie skarżącej na ww. orzeczenie uznał rozstrzygnięcie tut. Sądu za prawidłowe (postanowienie z dnia 4 listopada 2014 r., sygn. akt II OZ 1147/14).