Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn po rozpoznaniu w dniu 23 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II sprawy ze skargi A S.A. w J. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia ponaglenia w sprawie rozpatrzenia wniosku o aktualizację opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] A S.A. z siedzibą w J. (dalej: skarżąca) złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. (dalej: SKO) z dnia [...] nr [...], którym stwierdzono, że Prezydent Miasta J. nie dopuścił się bezczynności w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego.
W uzasadnieniu skargi skarżąca wskazała, że domagała się od organu sprostowania decyzji, tak aby móc zaskarżyć decyzję już poprawioną. Z uwagi na brak korekty decyzji skarżąca wniosła do SKO ponaglenie celem zdyscyplinowania Prezydenta Miasta J.
Skarżąca wniosła w skardze o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości oraz o wyznaczenie terminu do załatwienia sprawy.
W odpowiedzi na skargę SKO wniosło o odrzucenie skargi, gdyż w świetle art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 VIII 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne nie obejmuje orzekania w sprawach skarg na postanowienie, które organ wyższego stopnia wydaje wskutek rozpatrzenia ponaglenia na niezałatwienie sprawy w terminie. Postanowienie to jest ostateczne i nie podlega zaskarżeniu w toku instancji, nadto nie stanowi postanowienia kończącego postępowanie administracyjne lub rozstrzygającego istotę sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z uwagi na jej niedopuszczalność.
Zgodnie z art. art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1-5 wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. 2018 poz. 2107 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Oznacza to, że zadaniem sądu administracyjnego jest skontrolowanie działalności administracji publicznej. Poddanie kontroli sądu administracyjnego wykonywania administracji publicznej nie oznacza, że cała działalność administracji publicznej objęta została taką kontrolą. Taka kontrola obejmuje orzekanie wyłącznie w sprawach wymienionych w art. 3 § 2, 2a i 3 p.p.s.a. W związku z tym ustalenie, że przedmiotem skargi jest akt lub czynność, które nie zostały wymienione w przywołanych przepisach, jest negatywną przesłanką procesową, stanowiącą bezwzględną podstawę odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., a obarczone taką wadą postępowanie jest nieważne (vide: art. 183 § 2 pkt 1 p.p.s.a.). Rolą sądu administracyjnego jest wstępne zbadanie dopuszczalności każdej z wniesionych skarg. Dopiero stwierdzenie, że zaskarżony akt lub czynność z zakresu administracji publicznej może być przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej otwiera drogę do merytorycznej oceny skargi.
Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest postanowienie SKO, którym stwierdzono, że Prezydent Miasta J. nie dopuścił się bezczynności w sprawie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego. W podstawie prawnej postanowienia wskazano art. 37 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 z późn. zm.).