Wniosek w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II wniosku W. Z. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi W. Z. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji.

Uzasadnienie strona 1/2

W skardze na decyzję Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej W. Z. (dalej: skarżąca) wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu wniosku skarżąca powołała się na powszechną dezaprobatę ze strony lokalnej społeczności miejscowości K. wobec zaskarżonej decyzji. Krytyka ta pochodzi zwłaszcza ze strony właścicieli nieruchomości położonych w bezpośrednim sąsiedztwie planowanej inwestycji. W ocenie skarżącej nieuwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wiązać się może ze spowodowaniem trudnych do odwrócenia skutków, związanych z potencjalnym rozpoczęciem i zakończeniem budowy stacji bazowej telefonii komórkowej, a następnie również jej funkcjonowaniem. Według skarżącej w razie niewstrzymania wykonania decyzji i realizacji spornej inwestycji skorzystanie przez którąś ze stron lub uczestników z prawa do wniesienia skargi kasacyjnej wobec wyroku, który zapadnie przez tutejszym Sądem, spowoduje, że nawet ewentualne wyeliminowanie zaskarżonej decyzji z obrotu prawnego przestanie mieć dla strony wymierne korzyści. Skarżąca podniosła ponadto, że nie bez znaczenia jest to, że głównym zarzutem skargi jest fakt wydania decyzji o pozwoleniu na budowę inwestycji, która może być objęta obowiązkiem uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsięwzięcia. Zasygnalizowano również możliwość powstania trudnych do odwrócenia skutków, które jednak nie muszą dotyczyć bezpośrednio wnioskodawcy, ale mogą wynikać np. z zagrożenia ekosystemu spowodowanego pracami budowlanymi. Według skarżącej okoliczności tej nie można wykluczyć w niniejszej sprawie, gdyż wydanie zaskarżonej decyzji nie było poprzedzone uzyskaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia. Końcowo skarżąca wskazała, że sporna inwestycja ma powstać w bezpośrednim sąsiedztwie zabytków (budynków mieszkalnych), a równocześnie na terenie zabytku (układu ruralistycznego wsi). Zatem w ocenie skarżącej co najmniej część skutków wywołanych rozpoczęciem prac budowlanych może okazać się niemożliwa do odwrócenia dla stanu tych zabytków.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 VIII 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.), sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Zatem rozpoznając wniosek w oparciu o treść art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych, do których ustawa zalicza: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. O trudnych do odwrócenia skutkach zaskarżonego aktu lub czynności mówić można tylko w odniesieniu do takich prawnych lub faktycznych ich następstw, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków. Z kolei niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oznacza taką szkodę, zarówno majątkową jak i niemajątkową, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu poprzedniego (por. postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt

Strona 1/2