Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak po rozpoznaniu w dniu 14 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. S., T. S., M. S., S. S. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości postanawia odrzucić skargę w stosunku do T. S., M. S., S. S.
Z. S. oraz T. S., M. S., S. S. reprezentowani przez brata Z. S. wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości.
Zarządzeniem z dnia 16 września 2013 r. Sąd wezwał Z. S. jako skarżącego i pełnomocnika do wykazania w terminie 7 dni, że przed wniesieniem do Sądu skargi skarżący występowali do organu wyższego stopnia z zażaleniem na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy [...] pod rygorem uznania, że skarżący takiego zażalenia nie składali.
Skarżący w zakreślonym siedmiodniowym terminie przekazał korespondencję, którą prowadził z Samorządowym Kolegium Odwoławczym w [...], z której wynika, że Z. S. wniósł zażalenie w trybie art. 37 kpa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu w stosunku do pozostałych skarżących, którzy z zażaleniem na bezczynność nie występowali.
Stosownie do przepisu art. art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) powoływana dalej jako: "p.p.s.a." sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. W myśl art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. skarga może dotyczyć bezczynności organu w przypadkach określonych w pkt 1-4a tego przepisu, a zatem bezczynności w sprawach: decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty oraz postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, a także pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach. Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Należy mieć na uwadze również art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w myśl którego, na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Organ wymieniony w § 1, uznając zażalenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających naruszaniu terminów załatwiania spraw w przyszłości. Organ stwierdza jednocześnie, czy niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 37 § 2 k.p.a.).
Tymczasem jak wynika z akt administracyjnych przekazanych Sądowi przez Burmistrza Miasta i Gminy [...] skarżący T. S., M. S., S. S. przed wniesieniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy nie złożyli zażalenia na bezczynność do organu wyższego stopnia, co powoduje, że skarga do sądu administracyjnego na obecnym etapie jest niedopuszczalna. Dopiero, bowiem wyczerpanie środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym (tj. przed organami administracji publicznej) może otworzyć skarżącym drogę do złożenia skargi do sądu administracyjnego.
Wobec powyższego Sąd, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia. Fakt odrzucenia skargi nie zamyka skarżącym drogi do ponownego wystąpienia ze skargą na bezczynność organu administracyjnego po wyczerpaniu trybu określonego w art. 37 k.p.a.