Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na bezczynność [...] Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w [...] w przedmiocie nie wydania decyzji o przyznaniu dofinansowania ze środków PFRON postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] maja 2008 r. A. K. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na bezczynność [...] Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w [...]. W powyższym piśmie skarżąca zakwestionowała sposób udzielenia odpowiedzi na jej wniosek o przyznanie dofinansowania ze środków PFRON na zakup sprzętu rehabilitacyjnego, który w jej przekonaniu powinien mieć formę decyzji administracyjnej. Rozpatrzenie wniosku poprzez zwykłe pismo pozbawia ją bowiem możliwości wniesienia od niego środka odwoławczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych, bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Sprawa, której dotyczy skarga nie mieści się we właściwości rzeczowej sądu administracyjnego określonej w art. 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270; z późn. zm.) - zwanej dalej "p.p.s.a.".
Zgodnie z treścią art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. sądy administracyjne rozpatrują skargi na bezczynność organów administracji w przypadkach określonych w pkt 1-4 tego przepisu, tj. dotyczących wydania decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, a także innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Oznacza to, że sąd administracyjny rozpoznaje skargi na bezczynność organów administracji, gdy bezczynność ta dotyczy wydania decyzji administracyjnej, postanowienia albo podjęcia innego aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków, wynikających z przepisów prawa.
Z analizy akt sprawy wynika, iż przedmiotem skargi A. K. jest bezczynność [...] Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w [...] w przedmiocie nie wydania decyzji o przyznaniu dofinansowania ze środków PFRON.
Udzielanie przez organy administracji publicznej pomocy osobom niepełnosprawnym poprzez m. in. dofinansowanie sprzętu rehabilitacyjnego regulują przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r., Nr 14. poz. 92), a także rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 96 poz. 861). W myśl § 14 powyższego rozporządzenia podstawę dofinansowania zadań ze środków funduszu stanowi umowa zawarta przez starostę (prezydenta miasta na prawach powiatu) z osobą niepełnosprawną.
Umowa jest instytucją regulowaną przepisami prawa cywilnego, nie może być zatem w przedmiotowej sprawie wydana decyzja administracyjna, czego domaga się skarżąca. Art 66 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych przewiduje wprawdzie w kwestiach nieuregulowanych przepisami ustawy stosowanie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, jednakże odesłanie to wymienia, jako właściwe, także Kodeks cywilny i Kodeks pracy. Oznacza to, że w sprawach administracyjnych zastosowanie będzie miał kpa, w sprawach cywilnych - Kodeks cywilnych, a w sprawach ze stosunku pracy - Kodeks pracy.
Umowa, jako instytucja prawa cywilnego regulowana jest przepisami Kodeksu cywilnego, wobec czego sprawy powstałe na tym tle są sprawami cywilnymi, właściwy w przedmiotowej sprawie jest w związku z tym sąd powszechny.
Mając powyższe na uwadze Sąd, na mocy art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., skargę, jako niedopuszczalną, odrzucił.