Sygn. [...] II SAB/Bd 3/19 P O S T A N O W I E N I E Dnia 14 marca 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. K. na bezczynność Burmistrza Miasta w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia odrzucić skargę
T. K. w dniu [...] stycznia 2019 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Burmistrza Miasta w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Przedmiotowa skarga została wniesiona w formie dokumentu elektronicznego za pośrednictwem platformy ePUAP i opatrzona podpisem elektronicznym. Skarga nie została podpisana przez skarżącą własnoręcznie.
Zarządzeniem z dnia [...] stycznia 2019 r. Przewodniczący Wydziału II wezwał skarżącą do uzupełnienia, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi, braków wniesionej skargi poprzez podpisanie skargi bądź też nadesłanie jej podpisanego egzemplarza. Na podstawie odrębnego zarządzenia skarżąca została zobowiązania do uiszczenia w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi wpisu sądowego w wysokości [...] zł.
Odpisy powyższych zarządzeń zostały doręczone skarżącej w dniu 11 lutego 2019 r. (k. 31 akt sądowych).
Siedmiodniowy termin przysługujący stronie na uzupełnienie braku formalnego i fiskalnego skargi, liczony od dnia następnego po dniu doręczenia pism, upłynął zatem z dniem 18 lutego 2019 r.
W zakreślonym przez Sąd terminie skarżąca nie uzupełniła braków formalnych skargi. Nie uiściła także wpisu sądowego od wniesionej skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Skarga jest pismem wszczynającym postępowanie sądowe, od którego na podstawie art. 230 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., pobiera się wpis sądowy. Według art. 220 § 1 i § 3 p.p.s.a. sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata, zaś skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania należny wpis, podlega odrzuceniu przez sąd. Skarga powinna także czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym (art. 57 § 1 p.p.s.a.). Stosownie do art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a. każde pismo strony powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika.
W uchwale z 12 maja 2014 r., sygn. akt I OPS 10/13 (ONSAiWSA z 2014 r., nr 5, poz. 70) Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów wyjaśnił, że w aktualnym stanie prawnym w postępowaniu sądowoadministracyjnym - z uwagi na treść art. 46 p.p.s.a. - nie jest dopuszczalne wniesienie do sądu pisma opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r., poz. 262), w tym także za pośrednictwem organu administracji publicznej, za pomocą środków komunikacji elektronicznej. W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił uwagę, że w obowiązującym stanie prawnym nie można przyjąć, że pismo procesowe sporządzone w formie elektronicznej, opatrzone bezpiecznym podpisem elektronicznym spełnia warunek formalny pisma procesowego, o którym mowa w art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się jednolicie, że pismo takie - po jego wydrukowaniu - jest dotknięte brakiem formalnym, który może być uzupełniony przez autora pisma poprzez złożenie podpisu własnoręcznego na jego wydruku (przykładowo postanowienia NSA: z 18 grudnia 2013 r., I OZ 1188-1191/13; z 22 października 2013 r., II OZ 890/13; z 17 października 2013 r., I OSK 2391/13; z 1 sierpnia 2013 r., II OZ 327/13; z 22 sierpnia 2012 r., II OPP 11/12; z 3 sierpnia 2012 r., II OZ 657/12; z 25 lipca 2012 r., I OSK 1640/12; z 19 czerwca 2012 r., I OSK 1366/12; z 13 kwietnia 2012 r., I OZ 228 - 229/12; z 21 grudnia 2011 r., II FZ 447/11; z 17 marca 2011 r., I OSK 380/11; z 10 września 2008 r., I OZ 673/08; z 4 lipca 2008 r., I OPP 25/08). Wskazana uchwała ma tzw. ogólną moc wiążącą, wynikającą z art. 269 § 1 p.p.s.a. Stosownie do tego przepisu jeżeli jakikolwiek skład sądu administracyjnego rozpoznający sprawę nie podziela stanowiska zajętego w uchwale składu siedmiu sędziów, całej Izby albo w uchwale pełnego składu Naczelnego Sądu Administracyjnego, przedstawia powstałe zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia odpowiedniemu składowi. Przepis art. 187 § 1 i 2 stosuje się odpowiednio. Ogólna moc wiążąca uchwały powoduje, że wiąże ona sądy administracyjne we wszystkich sprawach, w których miałby być stosowany interpretowany przepis (por. A. Skoczylas, "Działalność uchwałodawcza Naczelnego Sądu Administracyjnego", C. H. Beck, Warszawa 2004, s. 221 i nast.). Podobne stanowisko - na gruncie przepisów k.p.c. - wyraził także Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z 23 maja 2012 r., III CZP 9/12 (OSNC 2012, nr 11, poz. 128), stwierdzając, że wydruk niedopuszczalnego środka odwoławczego wniesionego drogą elektroniczną może być potraktowany jako środek odwoławczy niewniesiony tą drogą, jeżeli usunięty zostanie brak podpisu (art. 130 § 1 w związku z art. 126 § 1 pkt 4 k.p.c.) oraz w postanowieniu z 19 czerwca 2013 r., I CZ 59/13 (Lex nr 1360186). Podpis elektroniczny, w tym bezpieczny podpis elektroniczny, jest zawsze integralną częścią dokumentu elektronicznego. Możliwość skutecznego posługiwania się takim podpisem w pismach procesowych sporządzonych w formie elektronicznej (stanowiących zbiór danych w postaci elektronicznej) jest więc uzależniona od prawnej możliwości składania do sądu pism w tej formie, co musi być wyraźnie uregulowane w przepisach ustawy procesowej. Obecnie - z uwagi na treść art. 46 p.p.s.a. i brak przepisów szczególnych dopuszczających wniesienie pisma procesowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej, opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym - nie jest dopuszczalne wniesienie takiego pisma do sądu administracyjnego aż do dnia wejścia w życie art. 4 ustawy z dnia 10 stycznia 2014 r. o zmianie ustawy o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 183, ze zm.). Zgodnie z art. 11 pkt 3 w związku z art. 4 tej ustawy dopiero od 31 maja 2019 r. zacznie obowiązywać art. 46 § 2a p.p.s.a. stanowiący, że gdy pismo strony jest wnoszone w formie dokumentu elektronicznego, powinno ponadto zawierać adres elektroniczny oraz zostać podpisane przez stronę albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP lub przez zastosowanie innych mechanizmów, o których mowa w art. 20a ust. 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, jeżeli takie mechanizmy zostały wprowadzone przez sąd administracyjny.