Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu od postanowienia Referendarza sądowego z dnia 31 grudnia 2010r. w sprawie ze skargi R. Ł. na bezczynność D. Z. S.ł A.- E. w K. w przedmiocie oceny dorobku zawodowego postanawia 1. przyznać adwokata, 2. oddalić wniosek w pozostałym zakresie.
Wyrokiem z dnia 3 listopada 2010r. Wojewódzki Sądu Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę R. Ł. na bezczynność D. Z. S. A. - E. w K., w przedmiocie oceny dorobku zawodowego. W tym samym dniu skarżąca wniosła o uzasadnienie wyżej wskazanego wyroku, natomiast w dniu 22 grudnia 2010r. złożyła do Sądu wypełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy (PPF), w którym wniosła o zwolnienie jej od kosztów i przyznanie adwokata.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca podała, iż prowadzi wraz z mężem wspólne gospodarstwo domowe, osiągając łączny, miesięczny dochód z emerytury nauczycielskiej w wysokości [...] zł. Skarżąca wskazała, iż małżonek jej jest osobą chorą i niepełnosprawną, w związku z czym część dochodów przeznaczana jest na lekarstwa i rehabilitację. Ponadto skarżąca oświadczyła, iż z pensji jej od miesiąca października 2010r. następuje potrącenie komornicze w wysokości [...] zł. Jako posiadany majątek skarżąca wskazała jedynie mieszkanie o powierzchni [...]m².
Postanowieniem z dnia 31 grudnia 2010r. Referendarz sądowy oddalił wniosek skarżącej uznając, iż skarżąca, z uwagi na posiadane środki finansowe, jest w stanie ponieść koszty sądowe.
Do wniesionego od powyższego postanowienia sprzeciwu skarżąca załączyła postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 9 grudnia 2010r., wydanego w sprawie o sygn. akt III APz 35/10, mocą którego na rzecz skarżącej ustanowiony został adwokat.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym.
Na wstępie należy zauważyć, iż przesłanki przyznania przez Sąd prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym określono wart. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a., zgodnie, z którym przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy osoba wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania. Powołany przepis nie pozostawia wątpliwości co do tego, iż inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne do uwzględnienia wniosku, spoczywa na zainteresowanym. To strona bowiem powinna we wniosku wykazać, że istnieje przesłanka pozytywna dla przyznania prawa pomocy. Wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien być sporządzony rzetelnie i powinny w nim się znaleźć wszelkie informacje niezbędne do oceny sytuacji majątkowej wnioskodawcy. Rozstrzygnięcie Sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie udowodnione przez wnioskodawcę w tym zakresie.
Analiza podanych przez skarżącą okoliczności pozwala na stwierdzenie, że wykazała ona zasadność swego wniosku. Skarżąca osiąga co prawda stały, comiesięczny dochód, jednakże niemal w całości jest on wykorzystywany na bieżące wydatki, w tym pokrycie kosztów leczenia i rehabilitacji męża skarżącej, będącego osobą chorą i niepełnosprawną. Jak ponadto wynika z uzasadnienia załączonego przez skarżącą postanowienia Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 9 grudnia 2010r., (sygn. akt III APz 35/10) wobec skarżącej toczy się postępowanie egzekucyjne, z emerytury skarżącej dokonywane są natomiast potrącenia komornicze. W sytuacji takiej uznać należy, iż strona skarżąca nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, w związku z czym należało na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzec o przyznaniu wnioskodawczyni prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym ustanowienie adwokata.
Sąd odstąpił od rozpatrywania wniosku w zakresie obejmującym zwolnienie skarżącej od kosztów, ponieważ z uwagi na przedmiot postępowania, jest ona na mocy art. 239 pkt 1lit. d, zwolniona z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.