Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Piechowiak po rozpoznaniu w dniu 6 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.K. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: odrzucić skargę
Pismem z dnia [...] sierpnia 2009 r. W.K. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
W oparciu o zarządzenie Przewodniczącego Wydziału z dnia 2 października 2009 r. Sąd wezwał W.K. do usunięcia braków formalnych skargi, w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi, poprzez oznaczenie miejsca zamieszkania, a w razie jego braku, wskazanie prawidłowego adresu do doręczeń.
Skarżąca pismo odebrała osobiście w dniu [...] października 2009 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru k. 20). Termin do uzupełnienia braku upłynął dnia [...] października 2009 r. Skarżąca wniosła co prawda osobiście pismo do Sądu w dniu [...] października 2009 r., jednakże z jego treści nie wynika aby zastosowała się do wezwania Sądu.
Tak więc na podstawie akt sprawy ustalono, że strona skarżąca nie uzupełniła braku formalnego skargi w zakreślonym, siedmiodniowym terminie, który w stosunku do niej upłynął z dniem [...] października 2009 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Zgodnie bowiem z art. 46 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270; z późn. zm. - zwanej dalej "p.p.s.a."), gdy pismo strony jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie miejsca zamieszkania, a w razie jego braku - adresu do doręczeń, lub siedziby stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników oraz przedmiotu sprawy, pisma zaś dalsze - sygnaturę akt. Jest to uzasadnione tym, że dane te mają umożliwić sądowi skuteczne komunikowanie się z osobami biorącymi udział w postępowaniu, a zwłaszcza skuteczne dokonywanie doręczeń.
Pojęcie miejsca zamieszkania dotyczy wyłącznie podmiotów będących osobami fizycznymi. Zgodnie z art. 25 Kodeksu cywilnego miejscem zamieszkania jest miejscowość, gdzie osoba fizyczna przebywa z zamiarem stałego pobytu. O miejscu zamieszkania nie decyduje samo zameldowanie, ale zamiar stałego lub długotrwałego przebywania w danym miejscu, połączony z wolą koncentracji w nim spraw życiowych, w tym założenia ośrodka osobistych i majątkowych interesów (por. wyrok NSA z 15 maja 2001r., V SA 1496/00, Lex nr 54454). Na potrzeby procesowe nie wystarczy jednak wskazanie wyłącznie miejscowości, w której dana osoba przebywa, bowiem takie określenie miejsca zamieszkania nie umożliwia skutecznego dokonywania doręczeń. Przez pojecie ,,określenie miejsca zamieszkania" należy rozumieć podanie adresu - tj. oprócz nazwy miejscowości również nazwy ulicy, numeru domu i mieszkania, numeru pocztowego kodu adresowego i siedziby właściwego do doręczeń urzędu pocztowego.
Te same reguły obowiązują przy oznaczaniu adresu do doręczeń, jeśli strona nie ma miejsca zamieszkania. Jeśli wskazanie adresu zamieszkania ani adresu do doręczeń nie jest możliwe, wnoszący pismo powinien wskazać, że miejsce zamieszkania nie jest znane, przedstawiając informację Biura Ewidencji Ludności lub Centralnego Biura Adresowego, i złożyć wniosek o ustanowienie kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu. W takiej sytuacji niewskazanie miejsca zamieszkania czy adresu do doręczeń nie będzie stanowić braku formalnego pisma w rozumieniu komentowanego przepisu (por. postanowienie SN z 26 kwietnia 1979r., II CZ 44/79, OSNCP 1979, nr 11, poz. 224).
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę odrzucił.