Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak po rozpoznaniu w dniu 1 października 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. R. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie przekształcenia szkoły podstawowej postanawia odrzucić skargę.
II SAB/Bd 46/19
Uzasadnienie
Pismem z dnia 14 maja 2019 r. A. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie przekształcenia szkoły podstawowej.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o oddalenie skargi.
Skarżący na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 26 lipca 2019 r. został zobowiązany do złożenia w terminie 7 dni oświadczenia, czy przed wniesieniem skargi na bezczynność Wojewody [...] w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] występował w trybie art. 37 § 1 i 3 kpa z ponagleniem do organu wyższego stopnia, pod rygorem że takie ponaglenie nie zostało złożone.
Skarżący w zakreślonym przez Sąd terminie, nie udzielił odpowiedzi na wezwanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Jak wynika z treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.), dalej zwanej Ppsa, dopuszczalność drogi sądowoadministracyjnej uzależniona jest od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy, stosownie do treści § 2 powyższego przepisu, rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Warunek ten dotyczy także bezczynności organu. Jak wynika bowiem z treści art. 37 § 1 Kpa, na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 Kpa, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 Kpa lub na przewlekłe prowadzenie postępowania, stronie służy ponaglenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - to do organu prowadzącego postępowanie.
Wobec treści przywołanych przepisów warunkiem wniesienia skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu administracji publicznej jest uprzednie wystąpienie przez stronę skarżącą z ponagleniem na niezałatwienie sprawy w terminie do organu wyższego stopnia nad organem, który, w ocenie strony skarżącej, pozostaje w bezczynności.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy wskazać należy, że skarżący przed wniesieniem skargi nie wystąpił z ponagleniem do organu wyższego stopnia na bezczynność organu w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...].
Ponaglenie, o którym mowa, zgodnie z art. 37 § 1 Kpa i art. 128, art. 129 w zw. z art. 144 Kpa powinno być bowiem skierowane do organu wyższego stopnia nad organem, który nie załatwił sprawy w terminie - za pośrednictwem organu, którego bezczynności ponaglenie dotyczy - i winno z niego wynikać co najmniej niezadowolenie ze stanu bezczynności.
Oznacza to, że skarżący składając niniejszą skargę do sądu administracyjnego nie wyczerpał przysługującego mu w postępowaniu administracyjnym środka zaskarżenia.
Jedynie na marginesie należy zauważyć, że z ponagleniem na bezczynność strona może wystąpić do organu administracji publicznej wyższego stopnia w każdym czasie, a fakt odrzucenia skargi z powodu niedopełnienia tego warunku nie stoi na przeszkodzie ponownemu wystąpieniu ze skargą na bezczynność organu administracji publicznej przez tą samą osobę, jeśli w późniejszym czasie warunek ten zostanie spełniony.
W oparciu o powyższe, skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 Ppsa.