Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak po rozpoznaniu w dniu 13 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. K. na bezczynność [...][...] Ośrodka Pomocy Społecznej w[...] w przedmiocie wydania decyzji w sprawie specjalnego zasiłku opiekuńczego postanawia odrzucić skargę.
S. K. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na bezczynność [...] [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] w przedmiocie wydania decyzji w sprawie specjalnego zasiłku opiekuńczego.
W odpowiedzi na skargę, udzielonej pismem z dnia [...] maja 2014 r., [...] [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] wniósł o uznanie skargi na bezczynność za nieuzsadanioną wskazując, że S. K. złożył nieprawidłowo wypełniony wniosek o ustalenie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego i w związku z czym został wezwany do poprawienia ww. wniosku w terminie 14 dni zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych z zachowaniem terminu określonego w Kodeksie Postępowania Administracyjnego.
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 6 sierpnia 2014r. wezwano pełnomocnika skarżącego do wykazania, czy skarżący występował do organu wyższego stopnia z zażaleniem na bezczynność [...] [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], w terminie 7 dni pod rygorem uznania, że z takim zażaleniem nie występował.
Pełnomocnik skarżącego w zakreślonym przez Sąd terminie nie udzielił odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Stosownie do przepisu art. art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) powoływana dalej jako: "p.p.s.a." sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. W myśl art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. skarga może dotyczyć bezczynności organu w przypadkach określonych w pkt 1-4a tego przepisu, a zatem bezczynności w sprawach: decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty oraz postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, a także pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach. Należy jednak pamiętać, że zgodnie z art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Należy mieć na uwadze również art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w myśl którego, na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Organ wymieniony w § 1, uznając zażalenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających naruszaniu terminów załatwiania spraw w przyszłości. Organ stwierdza jednocześnie, czy niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa (art. 37 § 2 k.p.a.).
Tymczasem jak wynika z akt administracyjnych przekazanych Sądowi przez [...] [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] skarżący przed wniesieniem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy nie złożył zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie do organu wyższego stopnia, co powoduje, że skarga do sądu administracyjnego na obecnym etapie jest niedopuszczalna. Dopiero, bowiem wyczerpanie środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym (tj. przed organami administracji publicznej) może otworzyć skarżącemu drogę do złożenia skargi do sądu administracyjnego.
Wobec powyższego Sąd, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia. Fakt odrzucenia skargi nie zamyka skarżącemu drogi do ponownego wystąpienia ze skargą na bezczynność organu administracyjnego po wyczerpaniu trybu określonego w art. 37 k.p.a.