Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Owczarzak (spr.) Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Asesor WSA Ewa Kruppik - Świetlicka Protokolant Justyna Straka po rozpoznaniu w II Wydziale na rozprawie w dniu 19 grudnia 2006r. sprawy ze skargi Zofii D., Romana J., Teresy K. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie nieorzeczenia o zwrocie nieruchomości rolnej postanowił: odrzucić skargę.
Zofia D., Roman J. i Teresa K. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Wojewody [..] polegającą na nie wydaniu orzeczenia o zwrocie nieruchomości rolnych. W uzasadnieniu skargi wskazano, iż sprawa dotyczy przeprowadzonej na mocy dekretu PKWN z 6 września 1944 r. reformy rolnej, w wyniku której w 1950 r. dokonano zaboru nieruchomości rolnych należących do Zenona, Stefana i Teofili J. (poprzedników skarżących). Zdaniem skarżących zabrane grunty nie podlegały reformie, gdyż żaden z wymienionych trzech właścicieli nie był właścicielem 100 ha gruntów, co stanowiło jeden z koniecznych warunków do przeprowadzenia względem konkretnej nieruchomości wskazanej reformy rolnej.
W wyniku zobowiązania przez Sąd do sprecyzowania żądania, skarżący oświadczyli, że skarga dotyczy bezczynności organów i wnieśli o zwrot na swoją rzecz, jako następców prawnych, odebranych ich poprzednikom nieruchomości.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej odrzucenie jako bezprzedmiotowej i uznając brak nowych okoliczności oraz nietrafność podniesionych zarzutów, podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko zawarte we wcześniejszych wystąpieniach i pismach dotyczących tej sprawy. Organ wskazał też dodatkowo, że ze względu na brak ustawy reprywatyzacyjnej, regulującej zasady i formy odszkodowania za mienie przejęte w minionym okresie na własność Państwa, brak jest aktualnie materialno - prawnych podstaw do uwzględnienia wniosku skarżących w drodze decyzji administracyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie oraz innych niż określone powyżej akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Oz.U. Nr 153, poz. 1270 z późno zm., zwana dalej - p.p.s.a.).
Z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ administracji publicznej nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu lub też nie podjął stosownej czynności. W związku z tym podkreślenia wymaga, iż przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest wyłącznie kwestia ograniczona do badania, czy organ miał wynikający z prawa obowiązek wydania aktu lub dokonania czynności; czy dokonał tej czynności w terminie określonym wart. 35 § 3 lub 4 K.p.a.; czy strona dopełniła wymogów z art. 37 K.p.a. i czy po wytoczeniu skargi nie zaszły przesłanki do umorzenia postępowania. W postępowaniu tym Sąd nie może badać w szczególności zagadnień merytorycznych, które legły u źródeł wniosku. Zagadnienia te będą bowiem przedmiotem badania organów administracji publicznej, a poddane kognicji sądu administracyjnego zostaną dopiero w przypadku wytoczenia skargi na decyzję merytoryczną organu odwoławczego. Wszelkie więc zarzuty i wnioski wykraczające poza wskazany zakres przedmiotowy nie mogą zostać uwzględnione.