.Sygn. akt II SAB/Bd 71/05 POSTANOWIENIE Dnia 16 listopada 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Jarzembski po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Józefa C. na bezczynność Starosty L. w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości postanawia odrzucić skargę.
Skarżący Józef C. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na bezczynność Starosty L. w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego Oddział Zamiejscowy w Bydgoszczy z dnia 12 czerwca 2003 r. (sygn. akt II SA/Bd 786/03), uchylającym decyzję Wojewody [...] z ...] 2003 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty L. z [...] 2002 r. nr [...]. Przedmiotem swych żądań skarżący uczynił zwrot nieruchomości rolnych o pow. 27,69 ha przekazanych w użytkowanie przez Państwowy Urząd Repatriacji jego ojcu, a nie uwzględnionych w akcie nadania ziemi z 2 kwietnia 1954 r.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu z 2 listopada 2005 r. w sprawie udzielenia informacji dotyczącej złożenia zażalenia do organu wyższego stopnia przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego, skarżący oświadczył (w piśmie z 5 listopada 2005 r.), że pisemne wezwania do załatwienia sprawy w terminie m.in. z 3 sierpnia 2005 r., 19 października 2005 r., kierował do Starosty L.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżania, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed właściwym organem, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 cyt. ustawy), zaś zgodnie z art. 52 § 3, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, należy przed wniesieniem jej do sądu wezwać właściwy organ na piśmie do usunięcia naruszenia prawa. Z przepisów tych wynika jednoznacznie, ze warunkiem prawidłowego wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest wyczerpanie środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu administracyjnym albo zwrócenie się do właściwego organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.
Art. 37 ust. 1 Kpa. stanowi, że na nie załatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 Kpa. lub ustalonym w myśl art. 36 Kpa. stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Oznacza to, że w każdym przypadku przed wniesieniem skargi na bezczynność organu konieczne jest uprzednie złożenie zażalenia, o którym mowa w art. 37 ust.1 Kpa.
Pozostaje poza sporem, że skarżący nie złożył zażalenia w trybie art. 37 ust 1 Kpa. i wniósł skargę bezpośrednio do sądu, tj. bez wyczerpania trybu przewidzianego w art. 52 § 1 u.p.s.a.
Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt. 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę, jako nie dopuszczalną odrzucił.