Sprawa ze skargi na bezczynność SKO w przedmiocie rozbiórki
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz po rozpoznaniu w dniu 26 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K.R. oraz R.R. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie rozbiórki postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

K. i R.R. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie rozbiórki.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] wniosło o jej nieuwzględnienie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.

Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. Dz. U. z 2012r. poz. 270 -dalej powoływanej jako "p.p.s.a.") skargę do Sądu można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Stosownie do brzmienia art. 52 § 2 p.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

W przypadku skargi na bezczynność szczególnym środkiem zaskarżenia jest zażalenie, o którym mowa w art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. jedn. Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.). Zgodnie z wyżej wskazanym przepisem na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W związku z powyższym skarżący, zarządzeniem z dnia 10 września 2012r., wezwani zostali, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi, do złożenia oświadczenia, czy skarga do sadu administracyjnego na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] stycznia 1998r., nr [...], poprzedzona została wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa wobec niezałatwienia sprawy w terminie, w trybie określonym przez art. 37 § 1 in fine k.p.a. i do nadesłania uwierzytelnionego odpisu wezwania, w przypadku wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa.

Powyższe wezwanie doręczono skarżącej K.R. w dniu 17 września 2012r., skarżącemu R.R. natomiast w dniu 24 września 2012r. (zwrotne potwierdzenia odbioru k. 29 i 30 akt sądowych). Na podstawie akt sprawy ustalono, że skarżący nie uzupełnili braku formalnego skargi zgodnie z wezwaniem w wyznaczonym terminie, który względem skarżących upłynął w dniach 24 września 2012r. i 1 października 2012r.

W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1