Sprawa ze skargi na bezczynność Burmistrza Gminy Miasto S. w przedmiocie dofinansowania szkolenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 maja 2009 r. sprawy ze skargi M. T. Sz. na bezczynność Burmistrza Gminy Miasto S. w przedmiocie dofinansowania szkolenia p o s t a n a w i a - odrzucić skargę.-

Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta i Gminy
Uzasadnienie strona 1/2

Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności faktycznych:

Miejska Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w S., na posiedzeniu w dniu 7 kwietnia 2008 r., odmówiła przyznania M. S. dofinansowania w kwocie 2.000 zł na pokrycie kosztów jego uczestnictwa w Programie Rozwoju Osobistego. O stanowisku Komisji zainteresowany został powiadomiony pismem z dnia 12 kwietnia 2008r.

Następnie pismem z dnia 7 maja 2008 r. M. S. wniósł odwołanie od stanowiska zajętego przez Komisję do Burmistrza S.. W związku z nieotrzymaniem żadnej informacji M. S. pismem z dnia 5 listopada 2008 r. zwrócił się do Burmistrza S. o zajęcie stanowiska w sprawie zgodnie z przepisami kodeksu postępowania administracyjnego oraz podanie przyczyny zwłoki.

Wobec braku odpowiedzi w dniu 12 grudnia 2008 r. M. S. wywiódł skargę na bezczynność Burmistrza S. polegającą na nieudzielaniu przez kilka miesięcy odpowiedzi na odwołanie oraz pismo z dnia 5 listopada 2008 r.

Burmistrz w odpowiedzi na pismo z dnia 5 listopada 2008 r. poinformował zainteresowanego, że decyzja w sprawie odmowy przyznania dofinansowania szkolenia pod nazwą Program Rozwoju Osobistego została podjęta większością głosów przez MKRPA o czym został on poinformowany (pismo z dnia 30 grudnia 2008 r.). Natomiast w odpowiedzi na skargę wniósł o jej odrzucenie i orzeczenie o kosztach postępowania zgodnie z obowiązującymi przepisami. W uzasadnieniu organ podniósł, że przedmiotowa sprawa nie należy do żadnej ze spraw przedmiotowo właściwych sądowi administracyjnemu. Wskazano, że MKRPR nie ma kompetencji do wydawania aktów z zakresu administracji publicznej a realizuje jedynie zatwierdzony przez Radę Miasta S. "Program Miejskiej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych i przeciwdziałania narkomanii w S. na rok 2009". W ramach przyznanych środków finansowych Komisja jest zobowiązana do takiego dysponowania tymi środkami, aby zrealizować zatwierdzony program i aby jak największa liczba osób uprawnionych mogła z tych środków skorzystać. Program nie przewiduje możliwości dofinansowania kosztów uczestnictwa w Programie Rozwoju Osobistego i dlatego w drodze głosowania uznano, że dofinansowanie nie może być przyznane.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

W pierwszej kolejności podnieść należy, że przedmiotem skargi jest bezczynność Burmistrza S. polegająca na nieudzielaniu M. S. odpowiedzi na jego odwołanie oraz pismo z dnia 5 listopada 2008 r. dotyczące odmówienia przez Miejską Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w S. przyznania mu dofinansowania w kwocie 2.000 zł na pokrycie kosztów uczestnictwa w Programie Rozwoju Osobistego.

Skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna z racji braku wyczerpania przez skarżącego służącego mu w postępowaniu administracyjnym środka odwoławczego do zwalczania bezczynności organu na etapie przedsądowym. Wymóg wyczerpania przez stronę skarżącą środków zaskarżenia służących jej w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, wynika wprost z treści art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270). Jak stanowi art. 52 § 2 w/w ustawy przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W wypadku skargi na bezczynność organu administracji, środkiem zaskarżenia na etapie postępowania administracyjnego regulowanego przepisami kodeksu administracyjnego, jest zażalenie przewidziane w art. 37 § 1 kpa. Służy ono na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa lub w ustalonym w myśl art. 36 kpa do organu administracji publicznej wyższego stopnia, w tym konkretnym przypadku do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
645 Sprawy nieobjęte symbolami podstawowymi 601-644 oraz od 646-652
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta i Gminy