Sprawa ze skargi na bezczynność Burmistrza Z. w przedmiocie niewydania decyzji w sprawie o ustalenie warunków zabudowy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk,, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi P.N. na bezczynność Burmistrza Z. w przedmiocie niewydania decyzji w sprawie o ustalenie warunków zabudowy p o s t a n a w i a odrzucić skargę

Uzasadnienie

Skargą złożoną w dniu [...] października 2005r. P.N. zarzucił Burmistrzowi Z. bezczynność zawiązaną z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia [...] grudnia 2004r. (wydanego pod sygnaturą [...]), mocą którego uchylone zostały decyzje organów obu instancji (Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. i Burmistrza Z.) odmawiające ustalenia warunków zabudowy dla realizacji budynku mieszkalnego, garażowego i gospodarczo- składowego na maszyny rolnicze i płody rolne wraz z infrastrukturą techniczną na działkach oznaczonych numerami geodezyjnymi [...]/7 i [...]/8 położonych w obrębie wsi Z. gm. Z. Ponieważ bezskutecznie upłynęły już terminy załatwienia sprawy administracyjnej, skarżący wniósł o zobowiązanie Burmistrza Z. przez Sąd do wydania decyzji oraz o zwrot kosztów postępowania.

Organ w odpowiedzi na skargę podał, że decyzja o warunkach zabudowy załatwiająca wniosek skarżącego została wydana w dniu [...] lipca 2005r., o czym skarżący został powiadomiony.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w B. zważył, co następuje:

Skarga podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna z racji braku wyczerpania przez skarżącego służącego mu w postępowaniu administracyjnym środka odwoławczego do zwalczania bezczynności organu na etapie przedsądowym. Wymóg wyczerpania przez stronę skarżącą środków zaskarżenia służących jej w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, wynika wprost z treści art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270). Jak stanowi art. 52 § 2 w/w ustawy przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W wypadku skargi na bezczynność organu administracji, środkiem zaskarżenia na etapie postępowania administracyjnego regulowanego przepisami kodeksu administracyjnego, jest zażalenie przewidziane w art. 37 § 1 kpa. Służy ono na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa lub w ustalonym w myśl art. 36 kpa do organu administracji publicznej wyższego stopnia, w tym przypadku do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B.

Z akt sprawy nie wynika, by skargę niniejszą poprzedziło opisane w art. 37 § 1 kpa zażalenie skarżącego na bezczynność Burmistrza Z. W tej sytuacji Sąd nie mógł poddać skargi merytorycznej ocenie albowiem w pierwszej kolejności musiał skontrolować jej dopuszczalność. W tym przypadku jeden z formalnych warunków dopuszczalności skargi nie został spełniony. Dostrzeżenie powyższego czyniło koniecznym odrzucenie skargi stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) w zw. z art. 52 § 1 tejże ustawy.

Strona 1/1