Dnia 17 lipca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Sędzia NSA Stanisław Nowakowski po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. J. na bezczynność Wojewody w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę postanawia odrzucić skargę.
Skarżąca B. J. wnioskiem z dnia 23 czerwca 2006 r. wystąpiła do Wojewody o wszczęcie postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty z dnia 11 kwietnia 2005 r. nr [...] w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę wytwórni mas bitumicznych wraz z infrastrukturą w miejscowości K.
Przed wnioskiem skarżącej, Wojewoda decyzją z dnia 30 maja 2005 r. utrzymał w mocy opisaną wyżej decyzję Starosty, a na tę decyzję została wniesiona skarga (z dnia 4 lipca 2005 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który wyrokiem z dnia 18 maja2006 r. sygn. akt II SA/Gd 638/05 uchylił decyzję Wojewody z dnia 30 maja 2005 r. Skarga kasacyjna inwestora została przez Naczelny Sąd administracyjny oddalona (wyrok NSA z dnia 21 listopada 2007 r. II OSK 1538/06).
Natomiast już w dniu 18 lica 2005 r. Wojewoda odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty z dnia 11 kwietnia 2005 r. Decyzja ta wydana na wniosek skarżącej B. J., nie została jej doręczona (w aktach sprawy nie ma dowodu doręczenia co organ przyznaje). Jednakże decyzja ta została doręczona innym stronom biorącym udział w postępowaniu zwykłym zakończonym wydaniem decyzji z dnia 11 kwietnia 2005 r. przez Starostę (dowody doręczenia w aktach sprawy).
W dniu 19 marca 2007 r. wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarga B. J. z dnia 13 marca 2007 r., którą skierowano według właściwości do Wojewody, a organ ten odpowiadając na skargę nadesłał akta sprawy, które wpłynęły do sądu dnia 9 kwietnia 2007 r.
W skardze skarżąca domaga się wydania decyzji przez Wojewodę, w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty z dnia 11 kwietnia 2005 r.
W piśmie stanowiącym odpowiedź na skargę Wojewoda przyznaje, że decyzja odmawiająca wszczęcia postępowania nie została skarżącej doręczona i opisuje cały stan faktyczny związany z pismami skarżącej i innych stron. W konsekwencji stwierdza się w powołanym piśmie, że Wojewoda "(...)wyraża wolę konwalidowania wad prowadzonego w 2005 r. postępowania, w zakresie i środkach jakie zostaną zalecone".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Jeżeli organ administracji publicznej nie wydaje decyzji w terminie, to strona może po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa wnieść skargę do sądu administracyjnego. Taka sytuacja w ocenie skarżącej miała miejsce skoro złożyła wniosek o wydanie decyzji, a decyzji nie otrzymała w nakazanym prawem terminie jak również po wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa. Sprawa na bezczynność organu ma za cel doprowadzenie do tego, by zachowujący się bezczynnie organ został przez sąd zobowiązany do wydania żądanego przez stronę orzeczenia. Nie ma innego celu w sprawie niż ten jeden, a skutek tego jest taki, że w razie wydania decyzji przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego skarga jest niedopuszczalna, bowiem nie ma sąd administracyjny żadnej podstawy by skargę merytorycznie rozpoznać.
Nie ma w związku z tym znaczenia, czy wydana decyzja została stronie doręczona czy nie, o ile tylko znajduje się w obrocie prawnym, a w tym przypadku decyzja Wojewody z dnia 18 lipca 2005 r. do obrotu prawnego została wprowadzona, bowiem doręczona została, poza skarżącą, innym stronom mającym interes prawny w tej sprawie. Skarżąca jak tylko dowiedziała się o istnieniu takiej decyzji, to w zależności od tego czy nie minął termin do wniesienia od niej odwołania, miała prawo odwołanie wnieść, a w przypadku gdy decyzja stała się ostateczna, to mogła domagać się wznowienia postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a.
Natomiast niedopuszczalna była w takiej sytuacji skarga na bezczynność Wojewody, który decyzję wydał nawet w terminie krótszym aniżeli jeden miesiąc, licząc od wniosku skarżącej o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty z dnia 11 kwietnia 2005 r., a zatem w ogóle w bezczynności nie pozostawał. W każdym zaś razie w chwili wniesienia skargi do sądu administracyjnego decyzja, której wydania domaga się skarżąca, znajdowała się w obrocie prawnym.
Z tych zatem względów Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę odrzucił.