Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. Z. na bezczynność Burmistrza w przedmiocie podziału działki postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z 22 stycznia 2019 r. K. Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na bezczynność Burmistrza w przedmiocie dokonania podziału należącej do niego działki w związku z częściowym przeznaczeniem jej w planie zagospodarowania przestrzennego na realizacje inwestycji drogowej.
Zarządzeniem z 22 stycznia 2019 r. wezwano skarżącego do wskazania czy przed wniesieniem skargi na bezczynność Burmistrza zwracał się z ponagleniem do właściwego organu w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. Zarządzenie zostało doręczone skarżącemu w dniu 13 marca 2019 r.
W dniu 25 marca 2019 r. wpłynęło do Sądu pismo skarżącego z 19 marca 2019 r., w którym skarżący opisał przebieg kontaktów z pracownikami Urzędu Miasta w kwestii dokonania podziału działki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 49 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302), dalej zwanej p.p.s.a., jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej. Niewykonanie takiego wezwania skutkuje wydaniem przez przewodniczącego zarządzenia o pozostawieniu pisma bez rozpoznania, co następuje na podstawie art. 49 § 2 zd. 1 p.p.s.a., a jeżeli pismem tym jest skarga, to zastosowanie ma art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a., zgodnie z którym podlega ona odrzuceniu przez sąd. W niniejszej sprawie strona skarżąca nie uzupełniła braku formalnego skargi w postaci udzielenia odpowiedzi na zarządzenie w przedmiocie wniesienia ponaglenia na bezczynność organu w terminie 7 dni od otrzymania wezwania. Odnotowania wymaga, że skarżący wniósł odpowiedź na wezwanie Sądu do organu, zamiast bezpośrednio do Sądu i w konsekwencji uchybił wyznaczonemu terminowi.
Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że z treści tego pisma nie wynika, aby skarżący wyczerpał przysługujące mu środki zaskarżenia, a jak wynika z treści art. 52 § 1 p.p.s.a., dopuszczalność drogi sądowoadministracyjnej uzależniona jest od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy, stosownie do treści § 2 powyższego przepisu, rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. Warunek ten dotyczy także bezczynności organu. Jak wynika bowiem z treści art. 37 § 1 k.p.a., na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 k.p.a. lub na przewlekłe prowadzenie postępowania, stronie służy ponaglenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - to do organu prowadzącego postępowanie.