Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: sędzia NSA Zdzisław Kostka po rozpoznaniu w dniu 24 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi L.K. na bezczynność Nadleśniczego Nadleśnictwa w przedmiocie wydania dokumentów dotyczących sprzedaży drewna postanawia odrzucić skargę.
Z akt nadesłanych wraz z odpowiedzią na skargę, ze skargi oraz odpowiedzi na nią wynika, że skarga skarżącego L. K. na bezczynność Nadleśniczego Nadleśnictwa została wniesiona w związku z żądaniem skarżącego udostępnienia mu przez Nadleśniczego dokumentów związanych z nabywaniem przez jego wspólnika D. Ś. drewna od Nadleśnictwa na podstawie umowy z 31 grudnia 2007 r. W szczególności można na tej podstawie stwierdzić, że skarżący oraz D. Ś. prowadzili w formie spółki cywilnej przedsiębiorstwo pod firmą A., zajmujące się produkcją mebli oraz że D. Ś. wystąpił z tej spółki 29 lutego 2008 r. ale mimo tego nadal nabywał drewno na podstawie umowy z 31 grudnia 2007 r., przy czym nie rozliczył się ze skarżącym. Domagając się wydania dokumentów skarżący skierował do Nadleśniczego Nadleśnictwa pismo z 1 kwietnia 2008 r., w którym zaznaczył, że Kodeks postępowania administracyjnego w art. 73 pozwala wnosić o udostępnienie akt. Następnie pismem z 10 kwietnia 2008 r. wniósł do Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych za pośrednictwem Nadleśnictwa zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie. W piśmie tym powołał się na art. 35 oraz art. 37 k.p.a. i domagał się wyznaczenia Nadleśniczemu Nadleśnictwa terminu w celu wydania żądanych dokumentów oraz wyjaśnienia przyczyn niezałtwienia sprawy w terminie. Ponadto pismem z 23 sierpnia 2008 r. skarżący zażądał, poza wydaniem dokumentów związanych z przydziałem drewna na 2007 r., informacji czy drewno z przydziału na 2008 r. jest pobierane przez D. Ś. oraz na jakiej podstawie.
W skardze na bezczynność wniesionej do Sądu administracyjnego skarżący wniósł na podstawie art. 149 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi o zobowiązanie Nadleśniczego Nadleśnictwa do wydania umowy przydziału drewna na 2008 r. z 31 grudnia 2007 r. i wszystkich dokumentów, które znajdują się w Nadleśnictwie, dotyczących A. oraz na podstawie art. 61 § 1 i § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wstrzymania sprzedaży drewna z przydziału na 2008 r.
W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie. Wyjaśniono też, że udostępniono skarżącemu wszystkie dokumenty, których żądał, przy czym umowę z 31 grudnia 2007 r. dopiero po wniesieniu skargi, gdyż wcześniej nie żądał jej wydania.
Rozpoznając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Analiza przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2005 r. nr 45, poz. 435 ze zm.) prowadzi do wniosku, że nadleśniczy jest organem administracji publicznej i posiada kompetencje do wydawania decyzji administracyjnych (np. art. 5 ust. 3). Wówczas do postępowania, które prowadzi, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego w tym art. 73 i art. 74 oraz art. 35 i art. 37.
Jednakże w ustawie o lasach brak podstaw do przyjęcia, że sprzedaż drewna z lasów państwowych załatwiana jest przez nadleśniczego w formie decyzji administracyjnej. Wobec tego w sprawach związanych ze sprzedażą drewna nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Nie stosuje się zatem także przepisów regulujących dostęp do akt postępowania.
Powoduje to, że w razie odmowy wydania dokumentów związanych ze sprzedażą drewna nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego na bezczynność organu administracji publicznej. Skarga do sądu administracyjnego na bezczynność organu administracji publicznej przysługuje bowiem tylko wtedy, gdy organ administracji jest zobowiązany wydać decyzję administracyjną, postanowienie w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie, które kończy postępowanie albo które rozstrzyga sprawę co do istoty, postanowienie w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie albo gdy jest zobowiązany podjąć inny akt lub czynność z zakresu administracji publicznej dotyczący uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa lub wydać w indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Mając to na uwadze Sąd uznał, że skarga skarżącego jest niedopuszczalna i z tego powodu na mocy art. 58 § 1 pkt 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi odrzucił ją.