Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I. L. o przyznanie prawa pomocy w sprawie z jej skargi na bezczynność Przewodniczącego Rady Powiatu w przedmiocie udostępnienia informacji postanawia: odmówić przyznania wnioskodawcy prawa pomocy.
I. L. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Ze złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawczyni wynika, że prowadzi on samodzielne gospodarstwo domowe. Posiada dom o pow. 96 m2, nieruchomość rolną oraz działkę budowlaną. Utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w wysokości 2300 zł.
Rozpatrując przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Stosownie do art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 2), natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3). W przypadku osób fizycznych prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1) a w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2 cyt. wyżej przepisu).
W związku z powziętymi wątpliwościami co do możliwości płatniczych wnioskodawczyni pismem z dnia 23 października 2014 r., zobowiązano ją do przedłożenia szeregu dokumentów źródłowych i złożenia oświadczeń w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.
Pismem z 14 listopada 2014 r. skarżąca zwróciła się o wydłużenie terminu do realizacji nałożonego zobowiązania. Termin został przedłużony do 10 grudnia 2014 r., o czym poinformowano skarżącą. Do dnia dzisiejszego żadne dokumenty nie zostały nadesłane.
Na mocy art. 255 P.p.s.a. w sytuacji gdy oświadczenie strony zawarte we wniosku o przyznanie prawa pomocy okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Czynności określone w tym przepisie podejmowane są po to, aby umożliwić stronie należyte uzasadnienie i udokumentowanie wniosku o przyznanie prawa pomocy. W konsekwencji podmiot wezwany do uzupełnienia oświadczenia winien z należytą starannością wypełnić treść sądowego wezwania, gdyż jak już wyżej wskazano, to w interesie strony leży przedstawienie informacji służących uzyskaniu prawa pomocy.
Bezspornie skarżąca nie zastosowała się do wystosowanego wezwania bowiem nie nadesłała wyciągów z posiadanych rachunków bakowych, nie udokumentowała wysokości otrzymywanego wynagrodzenia, nie złożyła oświadczenia w przedmiocie posiadanych pojazdów mechanicznych. Skoro zatem strona uchyliła się od przedstawienia wskazanej w wezwaniu sądowym dokumentacji to powinna liczyć się z tym, że referendarz nie będzie miał wystarczających podstaw do przyznania jej prawa pomocy.
Natomiast na podstawie przedłożonego formularza nie można uznać, że wnioskodawczyni spełnia przesłanki do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie. Nie została wyjaśniona kwestia wysokości dochodów wnioskodawcy, stanu posiadania oraz wysokości wydatków.
Z przyczyn wskazanych powyżej, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.