Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tamara Dziełakowska po rozpoznaniu w dniu 28 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. B. na bezczynność Starosty w przedmiocie udostępnienia akt dotyczących pozwolenia wodnoprawnego postanawia odrzucić skargę.
F. B. wniósł do sądu administracyjnego skargę na bezczynność Starosty. Z treści skargi i przedłożonej wraz z nią dokumentacji wynika, że skarżący pismem z dnia 3 sierpnia 2008 r. wystąpił do organu z wnioskiem o udostępnienie mu akt postępowania administracyjnego prowadzonego przez Starostę od 2005 r. w sprawie cofnięcia pozwolenia wodnoprawnego udzielonego decyzją z dnia 19 października 1989 r. na piętrzenie wody cieku G. Pismem z dnia 3 września 2008 r. organ odmówił skarżącemu udostępnienia akt w/w sprawy. W skardze skarżący zarzuca organowi bezczynność wywodząc, że odmowa udostępnienia akt powinna zostać załatwiona przez wydanie postanowienia na które służy zażalenie stosownie do art. 74 § 2 kpa.
W odpowiedzi na skargę Starosta uznał ją za zasadną.
Zarządzeniem z dnia 18 września 2009 r. zobowiązano skarżącego do wyjaśnienia czy przed wniesieniem skargi zwracał się do Wojewody lub Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej z zażaleniem na niezałatwienie sprawy w terminie.
W odpowiedzi na to zarządzenie skarżący przedłożył 14 dokumentów. Wśród nich nie ma jednakże pisma, z którego treści mogłoby wynikać że stanowi ono zażalenie na niezałatwienie przez Starostę w terminie sprawy związanej z udostępnieniem skarżącemu akt postępowania administracyjnego. Wprawdzie w niektórych tych pismach skarżący wnosi o "przedłożenie pełnego okresu postępowania administracyjnego sprawy F. B. prowadzonej przez Urząd Wojewódzki, Wydział Środowiska i Rolnictwa ( ... )" bądź "prowadzonej przez Prezesa Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej" jednak z ich treści nie wynika, że skarżący zarzuca Staroście bezczynność w udostępnieniu akt sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie przed sądami administracyjnymi uregulowane jest przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.
Zgodnie z treścią art. 3 § 1 ustawy sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej. Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 8 ustawy skarga do sądu administracyjnego przysługuje również na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4 tego artykułu.
Art. 52 § 1 i 2 ustawy stanowi, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, przy czym przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Wniesienie skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu dopuszczalne jest po wyczerpaniu środka zaskarżenia, o którym mowa w art. 37 kpa.
Zgodnie bowiem z art. 37 § 1 kpa na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 lub ustalonym w myśl art. 36 stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Stosownie zaś do § 2 organ wymieniony w § 1, uznając zażalenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających naruszaniu terminów załatwiania spraw w przyszłości.