Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 9 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. W. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie postanawia przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę M. W. na bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie.
Wnioskiem z dnia 8 lutego 2012 r. złożonym na urzędowym formularzu PPF, skarżąca zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego celem sporządzenia skargi kasacyjnej od orzeczenia sądu I instancji.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz.1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Jednocześnie ustanowienie dla strony adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego wymaga dodatkowego złożenia przez wnioskodawcę osobistego oświadczenia o niezatrudnianianiu lub niepozostawaniu w innym stosunku prawnym z ww., przy czym nie dotyczy to adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ustanowionego na podstawie przepisów o prawie pomocy (art. 246 § 3 P.p.s.a.).
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Powołane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 P.p.s.a. Zatem rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
Na podstawie złożonego przez wnioskodawczynię oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, dokumentów źródłowych nadesłanych w odpowiedzi na zarządzenie referendarza sądowego z dnia 15 lutego 2012 r. (wyciągów z dwóch rachunków bankowych za okres od 23 grudnia 2011 r. do 22 lutego 2012 r. oraz miesiące od listopada 2011 r. do końca stycznia 2012 r., faktury za energię elektryczną z dnia 19 stycznia 2012 r., faktur za gaz z dnia 30 listopada 2011 r. oraz wezwań do zapłaty należności z tego tytułu z 30 grudnia 2011 r. i 14 lutego 2012 r., faktur za wodę i ścieki z 8 grudnia 2011 r. i 28 lutego 2012 r, decyzji ustalającej wymiar podatku rolnego na 2012 r., decyzji z dnia 14 listopada i 7 grudnia 2011 r. w przedmiocie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz płatności rolnośrodowiskowej, faktury z 19 października 2011 r. za kontrolę w procesie certyfikacji w ekologicznym gospodarstwie rolnym, zawiadomienia oddziału regionalnego KRUS z dnia 3 stycznia 2012 r. o stanie zaległości z tytułu składek ubezpieczeniowych, odcinka emerytury za luty 2012 r., dodatkowego oświadczenia z dnia 2 marca 2012 r.) oraz dokumentów źródłowych znajdujących się w aktach spraw o sygn. akt I SA/Gd 327/11, I SA/Gd 670/11, I SA/Gd 727/11 (zaświadczenia z urzędu skarbowego z 20 września 2011 r. w przedmiocie dochodów wnioskodawczyni za 2010 r., zeznania podatkowego matki wnioskodawczyni za 2010 r., odcinka emerytury za czerwiec 2011 r., oświadczenia matki wnioskodawczyni o nieposiadaniu kont bankowych, decyzji z dnia 16 listopada i 28 grudnia 2010 r. w przedmiocie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz płatności rolnośrodowiskowej, oświadczeń osób trzecich z 20 września i 5 października 2010 r. w przedmiocie stanu gospodarstwa wnioskodawczyni, zawiadomienia o wszczęciu dochodzenia w sprawie zniszczenia mienia, faktury z 31 maja 2011 r. za wodę, ugody z 6 lipca 2011 r. rozkładającej na raty należności za dostarczone paliwo gazowe, zawiadomienia z 4 lipca 2011 r. o wysokości zadłużenia wnioskodawczyni z tytułu składek na ubezpieczenie oraz pisma o wysokości składek za lipiec, sierpień i wrzesień 2011 r., faktury z 19 lipca 2010 r. za kontrolę w procesie certyfikacji w ekologicznym gospodarstwie rolnym, upomnienia z 13 grudnia 2010 r. dotyczącego zaległości w podatku rolnym, zaświadczenia z banku z 14 września 2011 r., zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej z 9 lutego 1999 r. i decyzji z 22 maja 2001 r. o wykreśleniu z tej ewidencji oraz faktury z 5 września 2011 r. za prąd) ustalono, że wnioskodawczyni nie uzyskuje obecnie żadnych dochodów, prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z matką, która otrzymuje emeryturę w wysokości 1.294,74 zł, będącą ich jedynym źródłem utrzymania.
Ani wnioskodawczyni ani jej matka nie posiadają oszczędności, papierów wartościowych, samochodu ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro, ich majątek stanowi mieszkanie o powierzchni 31,7 m2 i nieruchomość rolna o obszarze 7,51 ha. Wnioskodawczyni jest w posiadaniu gospodarstwa rolnego, które nie przynosi jej żadnych dochodów. W 2010 i 2011 r. utraciła uprawy sadownicze w wyniku zalania jej gruntów. Skarżąca nie posiada własnego sprzętu rolniczego, co wiąże się z koniecznością ponoszenia dodatkowych kosztów.
Wnioskodawczyni podniosła też, że jest zadłużona i pożycza środki pieniężne od osób prywatnych. Otrzymane płatności obszarowe i rolnośrodowiskowe zostały w całości przeznaczone na pokrycie części długów za rok 2010 r.
Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności faktyczne, a w szczególności wysokość dochodu przeznaczonego na potrzeby wnioskodawczyni oraz jej matki, oraz brak zasobów pieniężnych, uznano, iż wnioskodawczyni udowodniła, że nie ma obecnie realnych możliwości finansowych poniesienia jakichkolwiek kosztów postępowania.
W konsekwencji na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.