Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie : Przewodniczący Sędzia WSA: Artur Żurawik po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I.T. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prokuratora Rejonowego Prokuratury Rejonowej G. w G. w przedmiocie rozpoznania wniosku w zakresie odpadów p o s t a n a w i a : odrzucić skargę.
I.T. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prokuratora Rejonowego Prokuratury Rejonowej G. w G. w przedmiocie nierozpoznania zażalenia na niewniesienie przez Staż Miejską w G. wniosku o ukaranie na podstawie Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu, ponieważ zaskarżona bezczynność nie podlega kontroli sądu administracyjnego.
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369), zwanej dalej p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu,
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (...) oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (...) oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw,
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a,
9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (...) oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (...) oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.
W świetle art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. skarga na przewlekłe prowadzenie postępowania może więc dotyczyć jedynie przewlekłości w wydaniu aktów lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a
Analizując kwestię dopuszczalności skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawie rozpoznania zażalenia na niewniesienie wniosku o ukaranie w sprawie o wykroczenie to nie mieści się w katalogu aktów i czynności z art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a. Rozpoznanie takiego zażalenia nie następuje bowiem poprzez decyzję administracyjną ani nie jest czynnością, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a., tj. nie jest czynnością z zakresu administracji publicznej.
W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 w zw. z art. 58 § 3 p. p. s. a., orzekł jak w sentencji postanowienia.