Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. L. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta B. w przedmiocie przywrócenia prawa własności nieruchomości p o s t a n a w i a 1) odrzucić skargę 2) oddalić wniosek skarżącej o zwolnienie od kosztów sądowych.
S. L. pismem z dnia 22 stycznia 2014 r., złożonym za pośrednictwem Prezydenta Miasta B., wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach zarzucając ww. organowi przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawie o przywrócenie prawa własności nieruchomości.
W odpowiedzi na skargę organ wystąpił o jej odrzucenie.
Zarządzeniem z dnia 14 lutego 2014 r. Przewodniczący Wydziału II zobowiązał skarżącą do wykazania - pod rygorem odrzucenia skargi, że przed jej wniesieniem do Sądu skarżąca wystąpiła w trybie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), zwanej dalej k.p.a., z zażaleniem na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta B. do organu wyższego stopnia (tj. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B.). Poinformowano jednocześnie skarżącą, że w przypadku złożenia takiego środka zaskarżenia należy nadesłać jego odpis.
Nadto w związku z wnioskiem skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu sądowego od skargi, skarżąca wezwana została także do nadesłania wypełnionego urzędowego formularza druku PPF - pod rygorem pozostawienia przedmiotowego wniosku bez rozpoznania. Na dokonanie wskazanych czynności wyznaczono termin 7 dni.
Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru powyższe wezwanie Sądu zostało doręczone skarżącej w dniu 25 lutego 2014 r. Oznacza to, że wyznaczony termin upłynął w dniu 4 marca 2014 r. (tj. we wtorek). W zakreślonym do tego terminie skarżąca nadesłała wypełniony formularz PPF oraz kopie pisma odnoszącego się do odpowiedzi na skargę. W załączeniu skarżąca przesłała także kopię decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] r., nr [...], stwierdzającą wydanie z naruszeniem prawa decyzji Wojewódzkiej Komisji Ziemskiej w K. z dnia [...] r., znak [...], bez stwierdzenia jednocześnie jej nieważności z uwagi na dziesięcioletni upływu terminu od doręczenia. Skarżąca złożyła także kopię postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] r., nr [...], uznającego za uzasadnione jej zażalenie na niezałatwienie przez Prezydenta Miasta B. sprawy dotyczącej uregulowania stanu prawnego nieruchomości bezprawnie zajętych i dotąd nie zwróconych, w tym gruntu zajętego pod drogę ul. [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Jak wynika z treści art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", dopuszczalność drogi sądowoadministracyjnej uzależniona jest od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły stronie w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Stosownie do art. 52 § 2 p.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, przewidziany w ustawie. Powołany przepis wprowadza zasadę pierwszeństwa postępowania administracyjnego w stosunku do postępowania sądowego. Z kolei w myśl art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., sąd odrzuci skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.