Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym dnia 3 lutego 2020 r. sprawy ze skargi M. K. na bezczynność Wojewody Śląskiego w przedmiocie świadczenia wychowawczego postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 5 października 2019 r. skarżąca wniosła skargę na bezczynność Wojewody Śląskiego w przedmiocie świadczenia wychowawczego.
Z akt administracyjnych sprawy nie wynika, aby skarżąca przed wniesieniem skargi złożyła do organu wyższego stopnia ponaglenie w trybie art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej k.p.a.).
W związku z powyższym pismem z dnia 3 stycznia 2020 r. wezwano Wojewodę Śląskiego do uzupełnienia akt administracyjnych sprawy poprzez nadesłanie oryginału lub poświadczonej za zgodność z oryginałem kserokopii ponaglenia wniesionego przez skarżącą w sprawie wraz z datą jego osobistego złożenia lub kopertą w której je nadano.
O nadesłanie oryginału lub odpisu złożonego przez skarżącą w sprawie ponaglenia zwrócono się również do pełnomocnika skarżącej w piśmie z dnia 3 stycznia 2020 r., wyznaczając termin 7 dni od daty doręczenia pisma. Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącej w dniu 9 stycznia 2020 r.
W piśmie z dnia 24 stycznia 2020 r. organ poinformował, że w sprawie nie zostało złożone przez skarżącą ponaglenie, z kolei pełnomocnik skarżącej nie nadesłał do chwili obecnej oryginału bądź odpisu ponaglenia stosownie do wezwania Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia rozumieć należy sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak na przykład zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.).
Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 2 k.p.a. w przypadku bezczynności organu stronie przysługuje prawo wniesienia ponaglenia. W myśl art. 37 § 3 k.p.a. ponaglenie wnosi się do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie albo do organu prowadzącego postępowanie, jeżeli nie ma organu wyższego stopnia.
Skarga wniesiona bez uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia w myśl art. 52 § 1 i § 2 p.p.s.a, jeżeli takie przewidywała ustawa, podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna na podstawie art. 58 § 1 p.p.s.a.
Z opisanego stanu faktycznego wynika, że skarżąca przed złożeniem skargi nie złożyła ponaglenia do organu wyższego stopnia w trybie art. 37 k.p.a., a zatem nie wyczerpała przysługujących jej środków zaskarżenia.
W związku z powyższym Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w związku z art. 52 § 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.