Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Leszek Kiermaszek (spr.) po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. H. - K. na bezczynność Burmistrza Miasta S. w przedmiocie nieudzielania odpowiedzi na pisma w sprawie wydania zaświadczenia o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia postanawia: odrzucić skargę.
Wnioskiem z dnia 29 sierpnia 2012 r. A. H.- K. zwróciła się do Burmistrza Miasta S. o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak konieczności uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia. Zaświadczenie zostało wydane przez Burmistrza w dniu 31 sierpnia 2012 r. Następnie w sprawie prowadzona była między stronami liczna korespondencja, skutkująca wystąpieniem przez A. H.-K. w dniu 25 lutego 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ze skargą na bezczynność Burmistrza Miasta S. W uzasadnieniu skargi A. H.-K. zgłosiła pretensje co do nieudzielenia przez organ rzetelnej i wyczerpującej odpowiedzi na jej pisma oraz zarzuciła organowi brak podania podstaw prawnych działań podejmowanych po zakończeniu postępowania zainicjowanego jej wnioskiem z dnia 29 sierpnia 2012 r.
Udzielając odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta S. uznał ją za niezasadną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, zważył:
Skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, która sprawowana jest pod względem zgodności z prawem. Zakres kognicji tych sądów określają przepisy art. 3 § 2, art. 4 i art. 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej w skrócie Ppsa.
Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 8 Ppsa kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a tego przepisu. Oznacza to, że bezczynność ta może dotyczyć jedynie sytuacji, w których organ nie załatwia sprawy przez wydanie decyzji administracyjnych, niektórych postanowień (w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także rozstrzygających co do istoty, ponadto wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie), innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa oraz pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanych w indywidualnych sprawach.
Wyszczególnienie wymienionych wyżej aktów jest wyczerpujące, zatem tylko w takich sytuacjach, w których organ administracji publicznej nie załatwia sprawy w jurysdykcyjnym postępowaniu administracyjnym, wojewódzki sąd administracyjny może nakazać mu wydanie w określonym terminie decyzji, postanowienia lub aktu czy podjęcie czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1 - 4 a Ppsa. Skoro w rozpoznawanej sprawie nie toczy się postępowanie administracyjne wyłączona jest kompetencja wojewódzkiego sądu administracyjnego do orzekania w sprawie bezczynności organu.
Bezspornym jest, że na skutek wniosku skarżącej z dnia 29 sierpnia 2012 r. zostało wszczęte postępowanie w sprawie wydania zaświadczenia potwierdzającego brak konieczności uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia. Postępowanie zostało zakończone wydaniem przez organ wnioskowanego zaświadczenia w dniu 31 sierpnia 2012 r. Jak wynika z akt administracyjnych przed Burmistrzem Miasta S. nie toczy się natomiast żadne postępowanie administracyjne w sprawie wydania zaświadczenia, którego A. H.-K. byłaby stroną. Skarżąca nie złożyła również żadnego wniosku obligującego ten organ do wszczęcia postępowania administracyjnego. Za takowy nie można bowiem uznać korespondencji skarżącej z organem, zmierzającej do uzyskania wyjaśnień w sprawie zainicjowanej jej wnioskiem z dnia 29 sierpnia 2012 r. Podkreślić należy, że nie każde działanie organu administracji publicznej nosi znamiona sprawy administracyjnej w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r. poz. 267), zwanej dalej Kpa. Zaniedbanie zaś lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników może być przedmiotem odrębnej kontroli w oparciu o regulację zawartą w dziale VIII Kpa - "Skargi i wnioski" (art. 221- 240). Dodać trzeba, że tzw. skarga powszechna jest szczególnym środkiem ochrony i uruchamia jednoinstancyjne postępowanie administracyjne o charakterze uproszczonym, kończące się czynnością faktyczną w postaci zawiadomienia o załatwieniu sprawy, które może być kwestionowane nową skargą wniesioną w tym trybie.
W rozpatrywanej sprawie skarżąca skorzystała z powyższego uprawnienia, wnosząc do Rady Gminy S. skargę na działania Burmistrza Miasta S. Uchwałą z dnia [...] r. Nr [...] organ uznał jej skargę za nieuzasadnioną. Jednakże, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, stronie niezadowolonej z załatwienia skargi, opartej na podstawie art. 227 Kpa, nie przysługuje skarga do właściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego. Sąd administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania takich skarg, nawet jeżeli zawiadomienie o załatwieniu skargi ma formę uchwały rady gminy (miasta), albowiem sprawy te nie zostały poddane jego kontroli (por. postanowienia: NSA z dnia 25 lutego 2009 r., sygn. akt II OSK 241/09; WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 16 lipca 2008 r., sygn. akt II SA/Go 398/08; WSA w Poznaniu z dnia 25 marca 2010 r., sygn. akt II SA/Po 30/10 - pub. http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
W świetle przywołanych okoliczności skarga A. H.-K. wniesiona na bezczynność Burmistrza Miasta S., wykraczającą poza wskazany na wstępie zakres przedmiotowy, jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 Ppsa.