Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Ewa Krawczyk po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. P. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie niewydania decyzji stwierdzającej nabycie z mocy prawa przez gminę nieruchomości zajętej pod drogę publiczną postanawia: odrzucić skargę
Jednym z warunków decydujących o dopuszczalności skargi jest wyczerpanie środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie (art. 52 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej p.s.a.).
W przypadku kontroli działalności administracji publicznej, dokonywanej przez wojewódzki sąd administracyjny w odniesieniu do skargi na bezczynność organu (art. 3 § 2 pkt. 8 p.s.a.) warunkiem przesądzającym o dopuszczalności takiej skargi jest złożenie przez stronę skarżącą zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie w trybie określonym w art. 37 §1 kpa.
W niniejszej sprawie organem, którego bezczynność miała zostać poddana kontroli Sądu był Wojewoda [...]. Zatem, stosownie do treści art. 3 ust.1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), organem właściwym do wniesienia zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie przez Wojewodę [...] był Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast (zbliżony pogląd został przyjęty w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 maja 2002 r. sygn. OPS 1/02 - ONSA z 2003 r. Nr 1).
Na wezwanie Sądu skarżący złożył oświadczenie, z którego wynika, że nie składał, we wskazanym wyżej trybie, zażalenia do Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. Tym samym stwierdzić należy, że nie został spełniony jeden z warunków przesądzających o dopuszczalności skargi.
W związku z powyższym skargę należało odrzucić na mocy art. 58 §1 pkt. 6 i § 3 p.s.a.