Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach - Łukasz Strzępek po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. P. i R. M. w przedmiocie niezałatwienia wniosku o wznowienie postępowania zakończonego decyzją o odmowie wznowienia postępowania w sprawie zwrotu nieruchomości w kwestii wniosku skarżącego R. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych postanawia: zwolnić skarżącego od kosztów sądowych
Na druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący wystąpił o zwolnienie od kosztów sądowych wskazując, że pozostaje wraz z żoną we wspólnym gospodarstwie domowym, utrzymując się z dochodów ze świadczeń emerytalnych, uzyskiwanych w łącznej kwocie 2623 zł brutto miesięcznie. Wnioskodawca podkreślił, że ze względu na podeszły wiek i zły stan zdrowia (swój i małżonki) ponosi znaczące wydatki na leczenie oraz na zapewnienie opieki przez osoby trzecie. Opłaty za czynsz i media wnioskodawca określił na poziomie około 900 zł, koszty leczenia nieobjętego ubezpieczeniem - na kwotę 400 zł, pomoc osób trzecich - 600 zł.
Do druku urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy skarżący dołączył orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, kserokopie faktur na zakup środków medycznych oraz informację dotyczącą leczenia swojej małżonki.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważono co następuje:
Możliwość przyznania stronie postępowania sądowoadministracyjnego prawa pomocy jest uzależniona od tego, czy wykaże ona w przekonujący sposób, iż rzeczywiście jej sytuacja materialna jest na tyle ciężka, aby uzasadnione było uczynienie wyjątku od przyjętej w art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.) zasady odpłatności postępowania.
Przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym (w omawianym przypadku polegającego na zwolnieniu od kosztów sądowych) może nastąpić wówczas, gdy osoba występująca z takim wnioskiem wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku w utrzymaniu swoim i swojej rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a.).
Mając na względzie treść przywołanych wyżej przepisów oraz sytuację majątkową skarżącego, opisaną we wniosku o przyznanie prawa pomocy, wniosek ów należało uwzględnić w całości.
Wiek i stan zdrowia R. M. oraz jego małżonki uzasadniają twierdzenie, że potrzeby życiowe tych osób są wyższe od przeciętnych. W szczególności wydatki na zakup lekarstw i zapewnienie odpowiedniej opieki niewątpliwie znaczącą obciążają budżet domowy skarżącego. Zestawienie kwot przeznaczonych na niezbędne wydatki (media, czynsz) potwierdza tezę o tym, iż mają one znaczący udział w kosztach utrzymania. Równocześnie należy wziąć pod uwagę fakt, że wnioskodawca wymaga stałe opieki osób trzecich, która jest odpłatna, co udokumentowane zostało w sprawie oznaczonej sygn. akt II SAB/Gl 33/10. Reasumując uznano, że w realiach rozpoznawanej sprawy uzasadnionym jest uwzględnienie złożonego wniosku.
Z powyższych względów, w oparciu o art. 245 § 1 i § 3 P.p.s.a. w zw. z art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy, działając na podstawie art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 P.p.s.a. w związku z § 3 tego przepisu orzeczono jak w sentencji postanowienia.