Sprawa ze skargi na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta G. w przedmiocie niewydania decyzji w sprawie rozbiórki obiektów budowlanych w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego adwokat K. T.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Bogucka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. F. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla miasta G. w przedmiocie niewydania decyzji w sprawie rozbiórki obiektów budowlanych w kwestii wniosku pełnomocnika skarżącego adwokat K. T. - T. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu postanawia: przyznać adwokat K. T. - T. wynagrodzenie w kwocie 295,20 zł (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy), w tym kwotę 55,20 zł (słownie: pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) podatku VAT, płatne z budżetu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach).

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 22 grudnia 2011 r. Referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach przyznał A. F. prawo pomocy poprzez zwolnienie skarżącego od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu. Na tej podstawie Okręgowa Rada Adwokacka w K. poinformowała o wyznaczeniu dla skarżącego pełnomocnika w osobie adwokat K. T. - T. Ustanowiony dla A. F. pełnomocnik z urzędu w dniu 25 maja 2012 r. stawił się na rozprawie oraz wniósł do protokołu o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, jednocześnie oświadczając, że koszty te nie zostały uiszczone przez skarżącego w ani w całości ani w części.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

Stosownie do art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 - zwana dalej p.p.s.a.) wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych udokumentowanych wydatków. Zasady te zawarte zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.), który to akt w § 2 ust. 2 przewiduje, że opłaty stanowiące podstawę zasądzenia przez sądy kosztów zastępstwa prawnego nie mogą być wyższe niż stawki minimalne, o których mowa w rozdziałach 3-5. Nadto, zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia, przedmiotowa opłata zostaje podwyższona o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Natomiast zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c cytowanego rozporządzenia wynagrodzenie minimalne adwokata występującego przed sądem administracyjnym w sprawie będącej przedmiotem niniejszego postępowania wynosi 240 zł (dwieście czterdzieści złotych), co daje kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) wraz z należnym podatkiem VAT wnoszącym 23%.

W związku z powyższym działając na podstawie art. 250 p.p.s.a. w zw. z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) w zw. z § 2 ust. 3 powołanego wyżej rozporządzenia przyznano pełnomocnikowi adwokat K. T. - T. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wynagrodzenie w wysokości jak w sentencji.

Strona 1/1