Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Bonifacy Bronkowski po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. S. na bezczynność Starosty [...] w przedmiocie niezałatwienia wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] r. M. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Starosty [...] w sprawie niezałatwienia jego wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości.
Jak wynika z dokumentów nadesłanych przez organ, M. S. wystąpił pismem z dnia [...]r. do Starosty [...] z wnioskiem o zwrot wywłaszczonej nieruchomości położonej w Z. oznaczonej jako działki nr [1] i [2]. Wobec nierozpatrzenia przedmiotowego wniosku w wyznaczonym terminie przez Starostę Z., M. S. wniósł zażalenie w trybie art. 37 kpa do Wojewody [...] jako organu wyższego stopnia.
Decyzją z dnia [...]r. nr [...] Starosta [...] umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Od decyzji tej M. S. wniósł w ustawowym terminie odwołanie.
Z akt administracyjnych wynika nadto, iż w sprawie zwrotu nieruchomości oznaczonej l. kat. [1] i [2] toczyło się już postępowanie administracyjne wszczęte na wniosek M. S. z dnia [...] r. Decyzją Starosty Z. z dnia [...] r. nr [...] odmówiono jednakże zwrotu przedmiotowej nieruchomości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna. Zgodnie z treścią art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz., 1269), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m.in. przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (§ 2 tej ustawy) w trybie i na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a. Przedmiotowy zakres tej kontroli określony został w art. 3 p.p.s.a. Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a tego przepisu. Oznacza to, że bezczynność ta może dotyczyć jedynie sytuacji, w których organ nie wydaje decyzji administracyjnych, niektórych postanowień (w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także rozstrzygających co do istoty, ponadto wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie) oraz innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Przy czym w literaturze przyjmuje się, że bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie określonym terminie wymieniony organ nie podejmie żadnych czynności w sprawie lub gdy wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, jednakże mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie zakończył go wydaniem stosownego aktu lub nie podjął czynności (T. Woś (w:) T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Postępowanie sądowoadministracyjne, Warszawa 2004, s. 84).
Tymczasem w niniejszej sprawie skarga na bezczynność została wniesiona przez M. S. już po wydaniu przez Starostę Z. decyzji z dnia [...] r. nr [...], którą umorzono jako bezprzedmiotowe postępowanie w sprawie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. A zatem w chwili wniesienia skargi do Sądu organ nie pozostawał już w bezczynności. W orzecznictwie (por. postanowienie NSA z dnia 14 stycznia 1987 r., sygn. akt. IV SAB 14/86 - ONSA 1987/1/7, postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 9 grudnia 2004 r. sygn. II SAB/Gd 46/03, Lex nr 203323), jak i w doktrynie (por. komentarz do ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi pod redakcją T. Wosia W-ctwo Prawnicze Lexis Nexis Warszawa 2005 r., str. 89) przyjmuje się natomiast zgodnie, że skargę na bezczynność można wnieść do czasu załatwienia przez właściwy organ sprawy. Skarga na bezczynność wniesiona przez stronę po wydaniu i doręczeniu jej decyzji jest niedopuszczalna.
Tym samym stronie niezadowolonej z treści decyzji Starosty Z. z dnia [...] r. przysługiwało zgodnie z art. 127 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98 z 2000 r., poz. 1071 ze zm., zwanej dalej kpa) odwołanie do Wojewody [...], z czego skarżący skorzystał, nie zaś skarga na bezczynność tego organu.
Mając na względzie powyższe Sąd, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.