Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, Sędziowie Sędzia WSA Włodzimierz Kubik (spr.), Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka, Protokolant starszy sekretarz sadowy Magdalena Jankowska, po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2009r. na rozprawie sprawy ze skargi A. S. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie niewydania decyzji w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza granicami kraju p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] r. A. S. wniosła bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie niewydania decyzji w sprawie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza granicami kraju. Wskazała, że wniosek o wydanie tej treści decyzji złożyła [...] r. Podała także, że pismem z dnia [...] r. została zawiadomiona przez Wydział Infrastruktury [...] Urzędu Wojewódzkiego w K., że jej wniosek z uwagi na upływ 6 - cio miesięcznego terminu do jego uzupełnienia został pozostawiony bez rozpoznania. W tym stanie rzeczy w piśmie z dnia [...] r. złożyła ona wnioski co do dalszego załatwienia sprawy, a wobec braku odpowiedzi pismem z dnia [...] r. wysłała ponaglenie, na które także nie otrzymała odpowiedzi. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału skarżąca została wezwana do wykazania w terminie 7 dni, że przed wniesieniem skargi wystapiła z zażaleniem do Ministra Skarbu Państwa na niezałatwienie sprawy w terminie. Odpowiedzi na to wezwanie udzielił w imieniu skarżącej jej pełnomocnik adwokat C. C. pismem z dnia [...] r. Wskazał w nim, że w imieniu skarżącej złożył w dniu [...] r. zażalenie, któremu Urząd Wojewódzki nie nadał dalszego biegu stosownie do art. 37 § 1 k.p.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. - dalej p.p.s.a.) skargę na bezczynność organów o można wnieść w przypadkach określonych w pkt 1- 4 tego paragrafu. Tym samym należy uznać, że skarżącej przysługiwało prawo wniesienia skargi na bezczynność organu bowiem w postępowaniu toczącym się w oparciu o wniosek skarżącej organ winien wydać decyzję wskazaną w art. 5 ust. 3 lub art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.) Stosownie do przepisu art. 52 § 1 p. p. s. a. skargi na akty i czynności, podobnie jak skargi na bezczynność organów, powinny być wnoszone do sądu administracyjnego po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. W przypadku skarg na bezczynność organu winna być ona poprzedzona zażaleniem wniesionym w trybie art. 37 § 1 k.p.a. Wniesienie w tym trybie zażalenia do organu wyższego stopnia, którym w kontrolowanym postępowaniu był minister właściwy do spraw Skarbu Państwa, było zatem warunkiem formalnym, który winien zostać spełniony przed wystąpieniem przez osobę zainteresowaną ze skargą na bezczynność organu do sądu administracyjnego. Wymogu tego w ocenie składu orzekającego nie spełniało jednak sporządzone przez fachowego pełnomocnika pismo skarżącej z dnia [...] r. zaadresowane do Wydziału Infrastruktury [...] Urzędu Wojewódzkiego w K. Pismo to ma charakter wezwania właściwego organu do usunięcia naruszenia prawa, o jakim jest mowa w art. 52 § 4 p.p.s.a., a nie zażalenia z art. 37 § 1 k.p.a. W szczególności skarżąca domagała się w nim zawiadomienia o sposobie załatwienia jej wniosku oraz zapowiadała złożenie skargi na bezczynność do WSA w Gliwicach.
Na marginesie należy zauważyć, że z uwagi na treść przedmiotowego pisma oraz informacją przekazaną wcześniej przez organ o pozostawieniu wniosku z [...] r. bez rozpatrzenia, skarżąca winna się była upewnić przed wniesieniem skargi do Sądu czy pismo to potraktowane zostało jako zażalenie na bezczynność organu i czy został mu nadany stosowny bieg. Uwaga ta jest o tyle istotna bowiem sporządzając przedmiotową skargę do Sądu skarżąca nie skorzystała z usług profesjonalnego pełnomocnika reprezentującego ją w postępowaniu administracyjnym
W związku z powyższym brak wykorzystania przysługującego stronie środka zaskarżenia w myśl art. 52 p.p.s.a. skutkuje odrzuceniem skargi na mocy art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.