Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek, po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.L. na bezczynność Prezydenta Miasta C. w przedmiocie: zwolnienia nieruchomości spod zarządu p o s t a n a w i a odrzucić skargę
W skardze do sądu administracyjnego z dnia [...], wniesionej za pośrednictwem Prezydenta Miasta C. oraz dalszych pismach kierowanych do sądu, W.L. wniósł o zobowiązanie Prezydenta Miasta do wydania decyzji - aktu w przedmiocie zwrotu budynku przy ul. W. w C., który zdaniem skarżącego, został bezprawnie odebrany, a stanowi jego własność. Skarżący podniósł, iż wszelka korespondencja do organów administracji różnych szczebli okazała się bezskuteczna, zaś postanowieniem Sądu Wojewódzkiego w C. z dnia [...] wskazano na drogę administracyjną dochodzenia roszczenia.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta C. jako organ, którego bezczynność zaskarżono, wniósł o oddalenie skargi, wyjaśniając, iż żądanie wydania nieruchomości jest nieuzasadnione, jako że skarżący mimo wezwania nie przedstawił dowodu własności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest niedopuszczalna z braku kognicji sądu administracyjnego do rozpatrzenia żądania skarżącego zwrotu nieruchomości.
Z mocy art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd administracyjny rozpoznaje skargi na bezczynność organów administracji publicznej, polegającą na niewydaniu decyzji administracyjnej, postanowienia w postępowaniu administracyjnym, egzekucyjnym i zabezpieczającym oraz innego aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Jak ustalono w toku postępowania sądowego decyzją Urzędu Miasta w C. z dnia [...] nr [...] orzeczono o przyjęciu z dniem [...] w zarząd państwowy budynku położonego w C. przy ul. K., w którym zamieszkiwał skarżący W.L. Postanowieniem z dnia [...] sygn. akt [...] Sąd Rejonowy w C. odrzucił pozew W.L. przeciwko Urzędowi Miasta C. o unieważnienie decyzji z dnia [...] i zapłatę, zaś zażalenie na to postanowienie oddalono na mocy postanowienia Sądu Wojewódzkiego w C. z dnia [...] z braku kognicji Sądu powszechnego do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej o przydziale lokalu, wskazując dodatkowo, iż decyzja utraciła ważność na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 23 marca 1990 r. o zmianie ustawy - Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 32, poz. 90).
Mając na uwadze treść przywołanego wyżej postanowienia wskazać przyjdzie, iż sąd powszechny uznał się za niewłaściwy w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej o przydziale lokalu, co nie pozostaje w związku z niniejszą skargą, a zatem nie wchodzi w rachubę niedopuszczalność jej odrzucenia z mocy art. 58 § 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skarżący wszak nie domagał się stwierdzenia nieważności ani decyzji o przydziale z dnia [...], ani też decyzji z dnia [...] o przyjęciu nieruchomości w zarząd państwowy. Rozpatrzenie takiego żądania musiałoby nastąpić decyzją administracyjną organu wyższego stopnia, zaś bezczynność tego organu, a nie organu, który wydał decyzję merytoryczną - po uprzednim wyczerpaniu środków odwoławczych, podlegałaby kognicji sądu administracyjnego.