Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Dobrowolski (spr.), po rozpoznaniu w dniu 3 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W.D. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę [...] w przedmiocie dokonania zmian w ewidencji gruntów i budynków p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
W rozpoznawanej sprawie A.W-D. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Starostę Zawierciańskiego w sprawie aktualizacji danych ewidencji gruntów i budynków. W ocenie skarżącej organ dysponując wystarczającą dokumentacją bezzasadnie przedłuża postępowanie.
Wobec wniesienia skargi z pominięciem trybu przewidzianego w art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej zwanej "p.p.s.a.", Przewodniczący Wydziału II w dniu 16 października 2014 r. zarządził (sygn. akt II KO/Gl 96/14) o przekazaniu skargi organowi celem nadania dalszego biegu zgodnie z art. 54 § 2 p.p.s.a.
W odpowiedzi na skargę Starosta [...] podniósł, że wpisy praw podmiotowych do ewidencji gruntów i budynków muszą być zgodne z wpisami w dziale II księgi wieczystej dla danej nieruchomości. Nie można zatem dokonywać zmian na podstawie dokumentów sprzed kilkudziesięciu lat, jeśli później pojawiły się kolejne tytuły własności. Starosta jednocześnie poinformował o toczącym się postępowaniu sądowym o uzgodnienie treści księgi wieczystej obejmującej nieruchomości, których dotyczy wniosek skarżącej o dokonanie zmian w zakresie własności działek ewidencyjnych.
Zarządzeniem z dnia 30 października 2014 r. Przewodniczący Wydziału II zobowiązał skarżącą do wykazania, że przed złożeniem skargi wystąpiła w trybie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), zwanej dalej "k.p.a." z zażaleniem do organu wyższego stopnia, tj. [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w K. na przewlekłe prowadzenie przez Starostę [...] postępowania w sprawie zmian w ewidencji gruntów i budynków. Na dokonanie wskazanej czynności wyznaczono termin 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 p.p.s.a. dopuszczalność drogi sądowoadministracyjnej uzależniona jest od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły stronie w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Stosownie do art. 52 § 2 p.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, przewidziany w ustawie. Powołany przepis wprowadza zasadę pierwszeństwa postępowania administracyjnego w stosunku do postępowania sądowego. Z kolei w myśl art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sąd odrzuci skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
Na gruncie rozpoznawanej sprawy, środkiem tego rodzaju jest zażalenie do organu wyższego stopnia na przewlekłe prowadzenie postępowania (art. 37 § 1 k.p.a.). Skarżąca jednakże nie wyczerpała toku prawnego przewidzianego w procedurze administracyjnej, a mianowicie nie poprzedziła rozpoznawanej skargi zażaleniem do [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w K.. Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru, wezwanie w przedmiocie wyczerpania środka zaskarżenia z art. 37 § 1 k.p.a. odebrała w imieniu skarżącej (jako dorosły domownik) jej matka w dniu 12 listopada 2014 r. W świetle przepisu art. 72 § 1 p.p.s.a. korespondencję sądową należało uznać za skutecznie doręczoną. Zatem wyznaczony termin upłynął w dniu 19 listopada 2014 r. (tj. w środę). Skarżąca mimo prawidłowego doręczenia i pouczenia nie udzieliła w kwestii zażalenia do dnia dzisiejszego odpowiedzi.
W tym stanie rzeczy, skoro skarga złożona została bez zachowania wymaganego prawem trybu, to skargę taką, jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a. oraz art. 58 § 3 p.p.s.a.