Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Asesor WSA Joanna Brzezińska po rozpoznaniu w dniu 28 października 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] na bezczynność Starosty Powiatu S. w przedmiocie ustalenia właściciela nieruchomości postanawia odrzucić skargę kasacyjną skarżącej.
Postanowieniem z dnia 27 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. odrzucił skargę A.C. (działającej jako następca prawny zmarłej M.G.) na bezczynność Starosty Powiatu S. w przedmiocie ustalenia właściciela nieruchomości. Odpis postanowienia, z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej, doręczono skarżącej w dniu 7 lipca 2008 r. (zwrotne potwierdzenia odbioru k. 98).
Pismem datowanym na dzień 10 lipca 2008 r. (data nadania w urzędzie pocztowym 14 lipca 2008 r.) skierowanym bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego A.C. wniosła od powyższego postanowienia sporządzoną własnoręcznie skargę kasacyjną ("odwołanie kasacyjne"), w którym domaga się weryfikacji postanowienia o odrzuceniu jej skargi i ustalenia właściciela nieruchomości. Dodatkowo skarżąca wskazała, iż "kasację od postanowienia składa sama, bo nie stać jej na adwokata ani radcę prawnego - 530 zł renty".
Powyższe pismo procesowe Naczelny Sąd Administracyjny przekazał według właściwości do rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gorzowie Wlkp.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego o odrzuceniu skargi, jako kończące postępowanie sądowoadministracyjne przed sądem pierwszej instancji przysługuje środek odwoławczy w postaci skargi kasacyjnej, zgodnie z przepisem art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, póz. 1270), przywoływanej dalej jako: "P.p.s.a.". Przepis art. 176 ww. ustawy określa jednoznacznie wymogi formalne, którym musi odpowiadać skarga kasacyjna. W szczególności kierując się wolą zapewnienia zachowania ustanowionych szczególnych wymogów formalnych skargi kasacyjnej, ustawodawca ustalił, iż ten środek odwoławczy powinien być obligatoryjnie sporządzony przez adwokata lub radcę prawnego - art. 175 § 1 ww. ustawy. Oznacza to, że wskazanego wyżej środka odwoławczego nie może sporządzić, co do zasady, strona osobiście.
Niesporządzenie skargi kasacyjnej przez jedną z osób wskazanych w art. 175 jest wadą tego pisma procesowego, która nie podlega uzupełnieniu w trybie art. 49 P.p.s.a. i powoduje odrzucenie skargi kasacyjnej na podstawie art. 178 ww. ustawy.
Skargę kasacyjną w niniejszej sprawie sporządziła A.C. mimo, iż została prawidłowo pouczona o obowiązku sporządzenia środka odwoławczego przez profesjonalnego pełnomocnika, a także o konsekwencjach niedopełnienia powyższego wymogu formalnego skargi kasacyjnej (k. 95, 98). Także treść pisma procesowego wskazuje jednoznacznie, iż skarżąca miała świadomość wskazanego wyżej wymogu formalnego. Ponadto przedmiotowe pismo, traktowane przez stronę jako "kasacja", czyli środek procesowy służący do zweryfikowania niekorzystnego orzeczenia sądu pierwszej instancji kończącego postępowanie w sprawie, nie spełnia też innych wymogów formalnych skargi kasacyjnej (art. 175 P.p.s.a.).
Mając na uwadze powyższe okoliczności należało uznać, iż pismo procesowe złożone w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej bezpośrednio do Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowić miało zgodnie z wolą strony skargę kasacyjną, w rozumieniu przepisów P.p.s.a., która jako niedopuszczalna, ze wskazanych wyżej przyczyn, podlega odrzuceniu. Z tych powodów na podstawie przepisu art. 178 w związku z art. 175 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.