Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Bohdanowicz (spr.), , , po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.S. na decyzję Gmina z dnia r. Nr w przedmiocie : załatwienie wniosku o zniesienie zakazu naprawienia mieszkania oraz wniosku o nabycie mieszkania p o s t a n a w i a #FOR ODM_WYNIKI Odrzucono skargę
POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2006 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp.
w składzie następującym:
Przewodniczący Sędzia WSA Maria Bohdanowicz
Protokolant Paweł Majka po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2006 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W.S. na bezczynność Gminy w przedmiocie:
1. nakładów na mieszkanie i zawarcia umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego
, 2 . oraz wniosku o przyznanie prawa pomocy, postanawia:
1. skargę odrzucić,
2. oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy.
UZASADNIENIE
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej określając właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego i sądów administracyjnych stanowi w art. 184 Naczelny Sąd Administracyjny oraz inne sądy administracyjne sprawują w zakresie określonym w ustawie kontrole działalności administracji publicznej. Kontrola ta obejmuje również orzekanie o zgodności z ustawami uchwał organów samorządu terytorialnego i aktów normatywnych terenowych organów administracji rządowej oraz w zakresie właściwości tych sądów odsyła do ustaw szczególnych.
Według art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz. U. Nr 1534 poz.1270/ sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej przez orzekanie w sprawach skarg:
* na decyzje administracyjne,
* postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
* postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
- inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa i w tym zakresie pkt 1-4 na bezczynność organów.
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego W.S. domaga się od Gminy zawarcia umowy cywilno-prawnej. sprzedaży lokalu mieszkalnego i rozliczenia nakładów poniesionych na ten lokal w zakresie napraw. Spory w tym zakresie rozpatrywane i rozstrzygane są przez sądy powszechne - sądy rejonowe i sądy okręgowe w wydziałach cywilnych a nie należą do kognicji sądu administracyjnego. Zauważyć należy, że Gmina w sprawie o nakazanie złożenia oświadczenia woli przeniesienia własności lokalu mieszkalnego i rozliczeń z tytułu nakładów nie ma przymiotu organu administracji publicznej lecz strony stosunku obligacyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia [...] lipca 2004 r. [...] nr 3 poz. 51 uznał, że w sytuacji, gdy skarga na bezczynność została wniesiona w sprawie, do której załatwienia nie jest właściwy wskazany przez stronę organ, która ponadto nie podlega załatwieniu w drodze decyzji administracyjnej, lecz w drodze umowy właściwe jest orzeczenie przez sąd administracyjny o odrzuceniu skargi jako niedopuszczalnej. Biorąc powyższe pod uwagę z mocy art. 58 § 1 pkt, 1 wyżej cytowanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi skargę należało odrzucić. Jednocześnie Sąd nie negując trudnej sytuacji materialnej skarżącego uznał, iż w sprawie zachodzi przesłanka, o której mowa w art. 247 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zgodnie z typ przepisem prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi. Taka bezzasadność zachodzi wówczas, gdy obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie bez konieczności dokonywania głębszej analizy prawnej wyklucza możliwość uznania żądania skarżącego.
Tego rodzaju sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie gdyż przedmiotem żądania strony jest zawarcie umowy cywilnej sprzedaży i rozliczeń z tym związanych a nie decyzji administracyjnej .
Wobec powyższego na podstawie art. 247 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należało orzec jak w pkt 2 postanowienia.