Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Jutrzenka -Trzebiatowski po rozpoznaniu w dniu 21 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D.O. na bezczynność Burmistrza w przedmiocie nieprzekazania odwołania od decyzji z dnia [...] r. nr [...] postanawia: odrzucić skargę.
D.O. wystąpił ze skargą na bezczynność Ośrodka Pomocy Społecznej, polegającą na nieprzekazaniu Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu jego odwołania od decyzji z dnia [...] marca 2013 r. nr [...], wydanej na podstawie art. 27 ust.1 i 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. Nr 192, poz. 1378 ze zm.).
Przy czym Dyrektor tego ośrodka nie działał jako samodzielny organ, a jedynie z upoważnienia Burmistrza. Przepisy ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. Nr 192, poz. 1378 ze zm.) przyznały bowiem organowi wykonawczemu gminy ( art. 2 pkt 9 i 10 tej ustawy) uprawnienie do powierzania zadań organu właściwego wierzyciela oraz organu właściwego dłużnika, ściśle określonemu kręgowi osób ( art. 8 a , art. 8 c i 12 ust. 2 tej ustawy ). Powierzenie tych zadań stanowi uprawnienie organu wykonawczego (zwrot "może"), który z owego uprawnienia nie musi korzystać. Udzielenie upoważnienia przez organ wykonawczy gminy wywołuje taki skutek, że osoba upoważniona będzie mogła wykonywać określone czynności oraz wydawać decyzje w imieniu wójta (burmistrza, prezydenta), zaś ten ostatni pozostaje w dalszym ciągu organem właściwym ( por. wyrok WSA w Lublinie z dnia 3 marca 2009 r. III SA/ Lu 44/09). Dlatego też w części wstępnej postanowienia wskazano jako organ , którego dotyczy skarga nie Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej, lecz Burmistrza.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z uwagi na brak kognicji sądu administracyjnego do jej rozpoznania.
Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na:
- decyzje administracyjne,
- postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty,
- postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
- inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,
- pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach,
- bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach wymienionych powyżej
Bezczynność organu występuje wówczas, gdy organ zobowiązany do wydania aktu lub podjęcia czynności nie czyni tego w przewidzianym prawem terminie.
Stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. sądy administracyjne rozpatrują skargi na bezczynność organów wyłącznie w zakresie wydania aktów, podjęcia czynności lub wydania pisemnej interpretacji prawa podatkowego, o których mowa wyżej a zawartych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a.
W ocenie sądu przekazanie przez organ administracji pierwszej instancji odwołania strony do organu administracji wyższego stopnia nie jest wydaniem aktu, podjęciem czynności lub - co oczywiste - wydaniem pisemnej interpretacji prawa podatkowego, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a.