Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. - Jarosław Piątek po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2015 r. w Gorzowie Wlkp. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.B. o udzielenie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na przewlekłość postępowania Burmistrza Miasta i Gminy w przedmiocie wymeldowania p o s t a n a w i a : 1. przyznać prawo pomocy w zakresie zwolnienia od ponoszenia kosztów sądowych, 2. ustanowić adwokata.
12 listopada 2015 r. do tut. Sądu wpłynął wniosek M.B. o przyznanie prawa pomocy złożony na urzędowym formularzu PPF w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata.
W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. W uzupełnieniu złożonego wniosku skarżący przedłożył zaświadczenie Powiatowego Urzędu Pracy z dnia [...] listopada 2015 r.
Nadto oświadczył, że w listopadzie 2015 r. z pomocy społecznej otrzymał zasiłek okresowy w kwocie 317 zł oraz zasiłek na zakup żywności w kwocie 200 zł.
Wniosek jest uzasadniony.
Zgodnie z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej zwanej p.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania.
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. prawo pomocy w zakresie całkowitym przysługuje osobie fizycznej wówczas, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika podatkowego (art. 245 § 2 p.p.s.a.).
Instytucja pomocy prawnej jest wyjątkiem od zasady ponoszenia kosztów postępowania przez same strony. Celem przyznania prawa pomocy jest zapewnienie realizacji konstytucyjnego prawa do sądu osobom, które ze względu na brak odpowiednich środków nie są w stanie ponieść, miedzy innymi kosztów sądowych (wpisu) czy kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika.
Zasadą jest, iż prawo pomocy obejmuje osoby nie osiągające żadnych dochodów lub osiągające dochód wybitnie niski, który nie pozwala na uiszczenie kosztów postępowania sądowego, nawet przy poczynionych oszczędnościach w wydatkach koniecznych. W literaturze wskazuje się, że prawo pomocy ma służyć najuboższym, to jest podmiotom, dla których konieczność ponoszenia kosztów związanych z postępowaniem sądowym oznaczałaby faktyczne ograniczenie lub pozbawienie prawa do sądu (zob. H.Knysiak-Molczyk, Przesłanki przyznania prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym, Przegląd Prawa Publicznego 2007, nr 4, s. 36-39).
Wpis od skargi w rozpoznawanej sprawie wynosi 100 zł (§ 2 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.).
Analiza sytuacji materialnej M.B. prowadzi do wniosku, że została spełniona ustawowa przesłanka o której mowa w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a.
Należy wskazać, że skarżący jest zarejestrowany jako bezrobotny i utracił prawo do zasiłku z dniem [...] lipca 2014 r. (zaświadczenie z dnia [...].11.2015 r.).
Zważyć również trzeba, iż M.B. otrzymuje świadczenia z pomocy społecznej. Nadto z treści formularza PPF wynika, że skarżący nie posiada oszczędności ani majątku. Biorąc pod uwagę ww. okoliczności uznano, iż uzasadnione jest przyznanie skarżącemu prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata, bowiem sytuacja finansowa nie pozwala mu na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania.
Konstatując należy stwierdzić, że wniosek M.B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika jest uzasadniony i dlatego na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. został uwzględniony.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji postanowienia.