Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Adama G. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta Kielce w przedmiocie przyznania zasiłku celowego postanawia: odrzucić skargę.
Adam G. wywiódł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę (skarga nr 37) z dnia 6 lutego 2020 r., w której domaga się stwierdzenia, że przewlekłość postępowania Prezydenta Miasta Kielce miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, nałożenia na ten organ grzywny oraz zobowiązania organu do załatwienia wniosku skarżącego z lutego 2019 r. w nieprzekraczalnym terminie jednego miesiąca od dnia otrzymania wyroku, pod rygorem kary przewidzianej w przepisach prawa oraz zasądzenie na jego rzecz sumy pieniężnej na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta Kielce wniósł o odrzucenie skargi lub ewentualne jej oddalenie, wskazując, że podjął wszelkie przewidziane prawem działania mające na celu rozpoznanie ww. wniosku skarżącego z dnia 26 lutego 2019 r. o przyznanie jednorazowej i bezzwrotnej zapomogi finansowej na miesiąc luty 2019 r., wydał decyzję z dnia 20 maja 2019 r. znak: MOPR-UR.5102.16733.5.2019 o odmowie przyznania wnioskowanego świadczenia, którą Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kielcach uchyliło decyzją z dnia 23 lipca 2019 r. W wyniku powtórnego rozpoznania sprawy Prezydenta Miasta Kielce decyzją z dnia 8 października 2019 r. znak: [...] ponownie odmówił skarżącemu przyznania pomocy, zaś Kolegium utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji. Na okres trwania postępowania administracyjnego wszczętego na skutek powyższego wniosku największy wpływ miało zachowanie skarżącego, przejawiające się całkowitym brakiem współpracy z organem.
W sprawie niniejszej zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu z dnia 22 maja 2020 r., skarżący został wezwany do złożenia dowodu, że wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach ponaglenie w sprawie przewlekłego prowadzenia przez Prezydenta Miasta Kielce postępowania w przedmiocie przyznania zasiłku celowego na miesiąc luty 2019 r. Odpis powyższego wezwania skarżący odebrał w dniu 18 czerwca 2020 r.
Skarżący nie udzielił odpowiedzi na powyższe wezwanie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a.", skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.).
W przypadku skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ, jej wniesienie dopuszczalne jest wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 k.p.a., to znaczy złożyła ponaglenie z uzasadnieniem do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie na niezałatwienie sprawy w terminie. Ponaglenie, o którym mowa we wskazanym przepisie, równoznaczne jest tu ze środkiem zaskarżenia i spełnia kryterium "wyczerpania środków zaskarżenia" w rozumieniu art. 52 § 2 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie, w wyznaczonym siedmiodniowym terminie od doręczenia wezwania do usunięcia braku formalnego skargi, który to termin upłynął z dniem 25 czerwca 2020 r. skarżący nie przedstawił dowodu, że przed wniesieniem skargi do Sądu złożył ponaglenie w zakresie przewlekłości postępowania Prezydenta Miasta Kielce, o którym mowa wyżej, oznacza to, że wymóg wyczerpania środków zaskarżenia nie został w sprawie spełniony.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach orzekł jak w sentencji postanowienia.