Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. P. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi K. P. na bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie przyłączenia nieruchomości do sieci wodociągowej postanawia: I. zwolnić skarżącą od kosztów sądowych w całości, II. ustanowić dla K. P. adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w Kielcach.
K. P. złożyła formularz PPF, w którym wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata w sprawie z jej skargi bezczynność Wójta Gminy w przedmiocie przyłączenia nieruchomości do sieci wodociągowej.
Z formularzy złożonych w rozpoznawanej sprawie oraz sprawie sygn. akt II SAB/Ke 31/16 wynika, że wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym, prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe, utrzymuje się z emerytury wysokości 1300 zł netto miesięcznie. Skarżąca nie wykazała innego majątku oprócz współwłasności domu wielkości 126 m kw. Wnioskodawczyni podała, że ponosi całość kosztów związanych z utrzymaniem domu, bowiem jej były mąż nie dokłada się do wydatków. Skarżąca wymieniła następujące stałe wydatki i zobowiązania: woda butelkowa -200 zł, gaz - 50 zł, prąd- 100 zł, telefon - 100 zł, leki -300 zł , dekoder - 50 zł, śmieci - 30 zł,
Zgodnie z 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718) przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata lub radcy prawnego przysługuje osobie, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Za każdym razem na wnioskodawcy ciąży jednak obowiązek wykazania, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, iż uzasadnia poczynienie odstępstwa od generalnej zasady ponoszenia kosztów sądowych i wynagrodzenia pełnomocnika przez stronę dochodzącą swych roszczeń przed sądem.
Biorąc pod uwagę sytuację majątkową wnioskodawczyni, w tym dochód z emerytury wystarczający jedynie na zaspokojenie bieżących potrzeb życiowych, w tym kosztów związanych z utrzymaniem domu oraz niepełnosprawność, zły stan zdrowia wiążące się z wydatkami na leczenie i utrudniające samodzielne występowanie przed sądem, uznano, że nie jest ona w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a zatem jej wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym zasługuje na uwzględnienie.
Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w związku z 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.