Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. L. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi S. L. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie przywrócenia do pracy i odszkodowania postanawia I. umorzyć postępowanie w przedmiocie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, II. ustanowić dla S. L. radcę prawnego, którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych w Kielcach.
Postanowieniem z dnia 14 grudnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, odrzucił jako niedopuszczalną skargę S. L. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie przywrócenia do pracy i odszkodowania.
W dniu 23 marca 2018 r. skarżący złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od tego postanowienia załączając formularz PPF z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego z urzędu
Ze złożonego formularza wynika, że wnioskodawca prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe i utrzymuje się z emerytury w wysokości 1550,24 zł netto miesięcznie. Skarżący nie wykazał innego majątku oprócz mieszkania spółdzielczego własnościowego wielkości 39 m kw. Wnioskodawca miesięcznie płaci 530 zł tytułem zasądzonych alimentów na rzecz dwunastoletniego syna oraz ponosi koszty utrzymania mieszkania (czynsz i opłaty za energię) w wysokości 600 zł. Pozostała cześć dochodu jest przeznaczana na zakup żywności, ubrań i środkó czystości.
Regulacje postępowania sądowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nie posiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy. Stosownie do art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369), zwanej dalej "p.p.s.a przyznanie prawa pomocy zakresie całkowitym obejmujące zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego przysługuje osobie fizycznej, która wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Na wnioskodawcy ciąży zatem obowiązek wykazania, że jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, iż uzasadnia poczynienie odstępstwa od generalnej zasady ponoszenia kosztów sądowych i wynagrodzenia fachowego pełnomocnika przez osobę dochodzącą swych roszczeń przed sądem.
W rozpatrywanej sprawie biorąc pod uwagę trudną sytuację majątkową skarżącego, przede wszystkim: dochód z emerytury wystarczający jedynie na zaspokojenie jego podstawowych potrzeb życiowych i alimenty dla małoletniego syna brak majątku poza małym mieszkaniem, uznano, że nie jest on w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a jego wniosek zasługuje na uwzględnienie w zakresie ustanowienia radcy prawnego z urzędu.
Natomiast wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych jest bezprzedmiotowy, jego rozpoznanie stało się zbędne i postępowanie w tym zakresie podlega umorzeniu, stosownie do art. 249a p.p.s.a. Zgodnie bowiem z art. 239 § 1 pkt 1d, nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach ze stosunków pracy i stosunków służbowych. Zatem skarga S.L. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie przywrócenia do pracy i odszkodowania jest rozpoznawana przez sądy administracyjne bez pobierania od skarżącego jakichkolwiek opłat na wszystkich etapach postępowania sądowoadministracyjnego.
Wobec powyższego na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w zw. z art. 239 pkt 1 lit.d, art. 245 § 2 i art. 246 § 1 pkt 1, art. 249a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji postanowienia.