Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Kielcach Małgorzata Długońska po rozpoznaniu w dniu 7 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M. D. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi S. L. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie przywrócenia do pracy i odszkodowania postanawia: przyznać od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach) na rzecz radcy prawnego M. D. 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych czterdzieści groszy), w tym kwotę 41,40 zł (czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy) VAT, tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach postanowieniem z dnia 14 grudnia 2017 r. odrzucił jako niedopuszczalną skargę S. L. na bezczynność Komendanta Wojewódzkiego Policji w przedmiocie przywrócenia do pracy i odszkodowania.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 29 marca 2018 r. ustanowiono dla skarżącego na jego wniosek radcę prawnego z urzędu.
Na tej podstawie Okręgowa Izba Radców Prawnych w Kielcach pismem z dnia 12 kwietnia 2018 r. wyznaczyła pełnomocnikiem S. L. radcę prawnego M. D.
W dniu 30 kwietnia 2018 r. radca prawny z urzędu złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając, że żadnych opłat w tej sprawie nie otrzymał.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Według § 2 mającego zastosowanie w niniejszej sprawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1715) koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszonej przez Skarb Państwa obejmują:
1) opłatę ustalona zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz
2) niezbędne, udokumentowane wydatki radcy prawnego ustanowionego z urzędu.
Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w myśl § 3 rozporządzenia, zawiera oświadczenie, że opłata nie została zapłacona w całości lub w części.
Zgodnie z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Stosownie do treści § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia, opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
Stosownie do § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b powołanego rozporządzenia, opłaty za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynoszą 50% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam radca prawny - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Opłata w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi natomiast 240 zł (§ 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia).
Pełnomocnik z urzędu nie wskazał przy tym w niniejszej sprawie okoliczności, wymienionych w § 4 ust. 2 rozporządzenia, mających uzasadniać przyznanie wynagrodzenia przekraczającego kwotę wynikającą z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia i nieprzekraczającą jednocześnie opłaty maksymalnej, gdyż w złożonej opinii zgodził się z argumentacją Sądu zawartą w postanowieniu. Czynności, które podjął w niniejszej sprawie - zapoznanie się z aktami sprawy oraz sporządzenie opinii i złożenie jej do Sądu stanowią typowe czynnościami podejmowane przez pełnomocnika w ramach świadczonej pomocy prawnej.
Mając na uwadze treść powołanych wyżej przepisów postanowiono przyznać wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenie za dokonaną czynność w wysokości 180 zł, podwyższone o stosowną stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania.
W świetle powyższego w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.