Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Beata Ziomek po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. G. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w przedmiocie przyznania zasiłku celowego postanawia: odrzucić skargę.
A. G. wywiódł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę (nr 46) z dnia 22 września 2020 r., w której domaga się stwierdzenia, że przewlekłość prowadzenia postępowania przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz zobowiązania tego organu do załatwienia jego wniosku stycznia 2020 r. o przyznanie jednorazowej i bezzwrotnej zapomogi finansowej na styczeń 2020 r. w kwocie 417 zł.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o odrzucenie i obciążenie skarżącego kosztami postępowania.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II tut. Sądu z dnia 2 grudnia 2020 r. skarżący został wezwany do złożenia w terminie 7 dni dowodu, że wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego ponaglenie w sprawie przewlekłego prowadzenia przez Dyrektora MOPR postępowania w przedmiocie przyznania zasiłku celowego na styczeń 2020 r. Wezwanie, doręczone stronie w dniu 14 grudnia 2020 r., pozostało bez odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), dalej "Ppsa", skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 Ppsa).
W przypadku skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ, jej wniesienie dopuszczalne jest wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 Kpa, to znaczy złożyła ponaglenie z uzasadnieniem do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie na niezałatwienie sprawy w terminie. Ponaglenie, o którym mowa we wskazanym przepisie, równoznaczne jest tu ze środkiem zaskarżenia i spełnia kryterium "wyczerpania środków zaskarżenia" w rozumieniu art. 52 § 2 Ppsa.
Skarżący w wyznaczonym terminie 7 dni, który upłynął z dniem 21 grudnia 2020 r., nie przedstawił dowodu złożenia ponaglenia do Samorządowego Kolegium Odwoławczego . Okoliczność, że przed wydaniem niniejszego postanowienia skarżący nie przedstawił dowodu, by przed wniesieniem skargi do Sądu złożył ponaglenie w zakresie przewlekłości postępowania Prezydenta Miasta Kielce, o którym mowa wyżej, oznacza, że wymóg wyczerpania środków zaskarżenia nie został w sprawie spełniony.
Ubocznie należy podnieść, że skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu (art. 53 § 2b Ppsa).
Odnosząc się do wniosku organu o obciążenie skarżącego kosztami postępowania, wyjaśnić trzeba, że zgodnie z art. 199 Ppsa strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Żaden przepis szczególny ww. ustawy nie przewiduje zasądzania kosztów w przypadku odrzucenia skargi. W konsekwencji brak było podstaw do zasądzenia w niniejszej sprawie kosztów od skarżącego na rzecz organu.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 Ppsa, Wojewódzki Sad Administracyjny w Kielcach orzekł jak w postanowieniu.