Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.O. na bezczynność Burmistrza T. postanawia: odrzucić wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej sygn. akt II SAB/Kr 154/12 POSTANOWIENIE Dnia 29 marca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A.O. na bezczynność Burmistrza T. postanawia: odrzucić skargę kasacyjną sporządzoną osobiście przez A.O.
Postanowieniem z dnia 28 grudnia 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę A.O. na bezczynność Burmistrza T. Odpis postanowienia z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 18 stycznia 2013 r.
W dniu 29 stycznia 2013 r. skarżący wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
Postanowieniem z dnia 12 lutego 2013 r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata, oddalając jednocześnie wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Na mocy powyższego postanowienia Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej w K. zarządzeniem z dnia 21 lutego 2013 r. wyznaczył pełnomocnika z urzędu w osobie A.W. .
W dniu 21 marca 2013 r. adw. J.L. , działając na podstawie pełnomocnictwa substytucyjnego, przedłożyła skargę kasacyjną wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia. W uzasadnieniu wniosku podano, że pełnomocnik wnioskodawcy otrzymał zarządzenie o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu w dniu 28 lutego 2013 r. Z uwagi na urlop i inne czynności procesowe pełnomocnik zbadał przedmiotowe akta sprawy w dniu 7 marca'2013 r. i wysłał list polecony do skarżącego. Skarżący przybył do Kancelarii w dniu 18 marca 2013 r. Zdaniem pełnomocnika, stawiennictwo skarżącego przed sporządzeniem skargi kasacyjnej było konieczne z uwagi na określenie kierunku skargi kasacyjnej i jej opłacenie. Zatem 7-dniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu został dochowany, albowiem dopiero w dniu spotkania ze skarżącym pełnomocnik miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o przywrócenie terminu należało odrzucić.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 r, póz. 270 ze zm.) - dalej Ppsa, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanawia o przywróceniu terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie art. 87 § 2 i § 4 Pppsa nakłada na stronę obowiązek uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak winy w uchybieniu terminu oraz równoczesnego z wnioskiem dokonania czynności, której nie dokonała w terminie.
Zgodnie z art. 88 Ppsa spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
W pierwszej kolejności należało zatem zbadać kwestię terminowości wniesienia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej, od tego bowiem zależy możliwość jego merytorycznego rozpoznania przez Sąd.
Przepis art. 175 § 1 Ppsa wprowadza wymóg sporządzenia skargi kasacyjnej przez adwokata lub radcę prawnego. Zgodnie z art. 177 § 1 Ppsa termin do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 30 dni od doręczenia stronie odpisu orzeczenia wraz z uzasadnieniem. W związku z doręczeniem stronie wyroku wraz z uzasadnieniem w dniu 18 stycznia 2013 r., termin do złożenia skargi kasacyjnej upłynął w dniu 18 lutego 2013 r. r. (z uwagi na fakt, że ostatni dzień terminu przypadał w niedzielę, stosownie do treści art. 83 § 2 p.p.s.a., został on przedłużony do poniedziałku). Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie stanowiskiem, przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej przez pełnomocnika ustanowionego przez sąd ustaje w dniu, w którym miał on rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej. Pełnomocnik adw. A.W. - co wynika z uzasadnienia wniosku o przywrócenie terminu - powziął wiadomość o wyznaczeniu go do reprezentowania skarżącego przed tut. Sądem w dniu 28 lutego 2013 r., przyjąć zatem należy, że ten dzień jest dniem, od którego należy liczyć siedmiodniowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej. Powyższe stanowisko jest również prezentowane w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. postanowienie NSA z dnia 21 lipca 2010 r. sygn. akt II OZ 724/10, postanowienie NSA z dnia 14.03.2013 r., sygn. akt II OZ 165/13). Termin ten upłynął w dniu 7 marca 2013 r. Skoro wniosek o przywrócenie terminu został złożony w dniu 21 marca 2013 r., nastąpiło to już po upływie terminu. Sąd nie podziela poglądu zaprezentowanego w uzasadnieniu wniosku, że pełnomocnik miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej dopiero od momentu spotkania z klientem. Przedstawiony pogląd nie znajduje żadnego uzasadnienia w przepisach. Należy w tym miejscu zauważyć, że zgodnie z art. 244 § 2 Ppsa w brzmieniu obowiązującym od dnia 10 kwietnia 2010 r. (zmienionego art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 12 lutego 2010 r. o zmianie ustawy Prawo o ustroju sądów administracyjnych oraz ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 36, póz. 196), ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem mu pełnomocnictwa. Również brak opłacenia skargi kasacyjnej nie może stanowić podstawy do "przedłużenia" terminu do dokonania tej czynności. Nic nie stoi bowiem na przeszkodzie wniesieniu skargi kasacyjnej, a następnie uzupełnieniu wpisu na wezwanie sądu. Sąd podkreśla, że adw. A.W. powziął informację o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego w dniu 28 lutego 2013 r., tymczasem pierwsze czynności w sprawie - tj. udzielenie pełnomocnictwa substytucyjnego zostały podjęte dopiero w dniu 6 marca 2013 r. Skoro ustanie przyczyny uchybienia terminu to taki stan w którym istnieje realna możliwość dokonania czynności procesowej, to nie ulega wątpliwości, że z chwilą doręczenia zarządzenia o wyznaczeniu pełnomocnikiem z urzędu wraz z odpisem postanowienia Sądu w tym zakresie, pełnomocnik był zobligowany do zapoznania się ze sprawą i w razie stwierdzenia do tego podstaw - sporządzenia skargi kasacyjnej.