Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska po rozpoznaniu w dniu 19 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi U. W. na bezczynność Prezydenta Miasta K. w przedmiocie nakazu doprowadzenia budynku do stanu poprzedniego postanawia: I. odrzucić skargę II. zwrócić skarżącej U. W. kwotę 100 zł tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
Zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 21 stycznia 2020 r. pełnomocnik skarżącej został wezwany do uzupełnienia skargi przez przedstawienie dowodu, że przed wniesieniem skargi na bezczynność Prezydenta Miasta K. wyczerpał tryb określony w art.37 k.p.a., tj. wniósł do organu wyższego stopnia ponaglenie na niezałatwienie sprawy w terminie oraz podanie adresu zamieszkania skarżącej i jej numeru PESEL - w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 3 lutego 2020 r. Zarządzenie sądu nie zostało wykonane.
Pismem z dnia 10 lutego 2020 r. pełnomocnik skarżącej cofnął skargę. Jednocześnie poinformował, że w sprawie brak było podstaw prawnych do wystąpienia z ponagleniem do organu wyższego stopnia. W związku ze zmianą art.101 ust.1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym, dokonaną ustawą z dnia 7 kwietnia 2017 r. nie ma już wymogu uprzedniego wezwania organu gminy do usunięcia naruszenia prawa.
Skarga podlegała odrzuceniu.
Stosownie do art. 52 § 1 i 2 ustawy z dnia z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325) - dalej p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie. W przypadku skargi na bezczynność organu polegającą na niewydaniu decyzji administracyjnej wyczerpaniem środków zaskarżenia jest - w rozumieniu wskazanego przepisu - wniesienie ponaglenia w trybie art. 37 k.p.a. W myśl tego przepisu w razie bezczynności organu ponaglenie wnosi się do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie.
Zgodnie zaś z art. 46 § 2 pkt 1 lit. a) i b) w związku z art. 57 § 1 p.p.s.a. skarga winna m.in. zawierać adres strony skarżącej oraz jej numer PESEL.
Powyższe wskazuje, że zarządzenie referendarza sądowego było prawidłowe.
Stosownie do art.58 § 1 pkt 3) i 6) p.p.s.a. Sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi, jak i wtedy gdy z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
Ponieważ braki skargi nie zostały uzupełnione w wyznaczonym terminie, a skarżąca nie wyczerpała trybu przedskargowego (nie wniosła ponaglenia), na podstawie art.58 § 1 pkt 3) i 6) oraz § 3 p.p.s.a. skargę należało odrzucić.
Zauważyć również należy, że cofnięcie skargi spowoduje skutek w postaci umorzenia postępowania tylko wówczas, gdy nastąpi wszczęcie postępowania, a skarga nie będzie zawierała braków formalnych.
Ustosunkowując się do uwagi pełnomocnika skarżącej, że w związku ze zmianą art.101 ust.1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym, w sprawie brak było podstaw prawnych do wystąpienia z ponagleniem do organu wyższego stopnia, stwierdzić trzeba, że jest ona całkowicie błędna. Przepis art.101 u.s.g. znajduje bowiem zastosowanie w sprawach skarg na uchwały i zarządzenia organów gminy w sprawach z zakresu administracji publicznej, a więc nie w sprawach kończących się wydaniem decyzji. Przed nowelizacją tego przepisu wniesienie skargi do sądu administracyjnego rzeczywiście musiało być poprzedzone wezwaniem do usunięcia naruszenia. Czym innym natomiast jest instytucja ponaglenia z art.37 k.p.a., mająca zastosowanie w postępowaniu jurysdykcyjnym prowadzonym przez organu administracji publicznej.
O zwrocie uiszczonego wpisu orzeczono na podstawie art.232 § 1 pkt 1) p.p.s.a.
.