Sprawa ze skargi na bezczynność Wojewody [...]
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariusz Kotulski / spr. / Sędziowie WSA Iwona Niżnik-Dobosz Waldemar Michaldo Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2014 r. sprawy ze skargi D. P. na bezczynność Wojewody [...] postanawia skargę odrzucić.

Uzasadnienie

Za pośrednictwem Wojewody wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skarga D. P. z dnia 4 września 2013r. na bezczynność Wojewody w przedmiocie rozpatrzenia wniosku skarżącej z 5.08.2013r. o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego ostateczną decyzją Wojewody z dnia 20 kwietnia 2009r., nr [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Na wstępie podkreślić należy, że zgodnie z dyspozycją art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej ppsa, sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona.

W niniejszej sprawie należy mieć na uwadze, iż stan bezczynności Wojewody w przedmiocie wznowienia postępowania administracyjnego zakończonego ostateczną decyzją Wojewody z dnia 20 kwietnia 2009r., nr [...] z wniosku D. P. był już przedmiotem rozpoznania przez WSA w Krakowie w sprawie o sygn. akt II SAB/Kr 246/13. Sprawa o sygn. akt II SAB/Kr 246/13 zakończyła się wydaniem w dniu 17.01.2014r. wyroku na mocy, którego WSA w Krakowie zobowiązał Wojewodę do wydania aktu z wniosku D. P. z dnia 3 lutego 2013r. w sprawie o wznowienie postepowania zakończonego decyzją Wojewody z dnia 20 kwietnia 2009r. znak: [...] - w terminie 1 miesiąca; stwierdził, że bezczynność miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; wymierzył Wojewodzie grzywnę w kwocie 3000 zł (trzy tysiące złotych) oraz zasądził od Wojewody na rzecz skarżącej D. P. kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Jak wynika bowiem z przedłożonych akt postępowania skarżąca już wnioskiem z 2.02.2013r. (data wpływu do organu: 7.02.2013r.) wniosła o wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego ostateczną decyzją Wojewody z dnia 20 kwietnia 2009r., nr [...]. Zatem jej wniosek z 5.08.2013r. chociaż powołujący się na inne niż wniosek z 2.02.2013r. przesłanki wznowienia postępowania z art.145 § 1 k.p.a., to dotyczy tego samego postępowania zakończonego ostateczną decyzją Wojewody z dnia 20 kwietnia 2009r. Zasadnie zatem organ dołączył wniosek z 5.08.2013r. - jako dotyczący tej samej ostatecznej decyzji, a więc tożsamej podmiotowo i przedmiotowo sprawy - do akt sprawy wszczętej wnioskiem skarżącej z 2.02.2013r., o czym powiadomił wnioskodawczynię pismem z dnia 4.09.2013r. Od tego momentu oba wnioski były procedowane w ramach jednego postępowania wszczętego przez D. P. pismem z dnia 2.02.2013r.

Wobec braku działań organu w przedmiocie rozpoznania wniosku o wznowienie postępowania skarżąca wniosła do WSA w Krakowie dwie skargi na bezczynność Wojewody : pismem z 27.08.2013r. odnośnie wniosku z 2.02.2013r. (która została zarejestrowana pod sygn. akt II SAB/Kr 246/13) oraz pismem z 4.09.2013r. odnośnie wniosku z 5.08.2013r. (która została zarejestrowana pod sygn. akt II SAB/Kr 247/13).

Dodać należy, że postanowieniem z dnia 8 listopada 2013r., nr [...] Wojewoda wznowił na wniosek D. P. postępowanie administracyjne zakończone ostateczną decyzją Wojewody z dnia 20 kwietnia 2009r., nr [...].

Mając zatem na uwadze, że oba wnioski skarżącej z 2.02.2013r. i z 5.08.2013r. dotyczyły wznowienia tego samego postępowania administracyjnego zakończonego ostateczną decyzją Wojewody z dnia 20 kwietnia 2009r., nr [...], a skarga na bezczynność Wojewody w tym zakresie została już rozpoznana i zakończyła się wydaniem przez WSA w Krakowie w dniu 17.01.2014r. wyroku sygn. akt II SAB/Kr 246/13, to w ocenie Sądu zawiśnięcie przed sądem administracyjnym kolejnej sprawy ze skargi z dnia 4.09.2013r. dotyczącej bezczynności tego samego organu i tego samego okresu czasu, który objęty był rozpoznaniem i rozstrzygnięciem powołanym orzeczeniem Sądu stworzyło stan sprawy w toku (lis pendens) w rozumieniu art. 58 § 1 pkt 4 ppsa i odnosi ten skutek, że nie można w tej samej sprawie wszcząć nowego postępowania sądowoadministracyjnego między tymi samymi stronami.

Z tych względów, na podstawie przepisu art. 58 § 1 pkt 4 ppsa, postanowiono jak w sentencji.

Strona 1/1